Οι αρνητικές εξελίξεις στην ΕΡΤ, με το
κλείσιμο της, αποτελούν την κλιμάκωση της βάρβαρης αντιλαϊκής επίθεσης που
δέχεται συνολικά ο εργαζόμενος λαός μας, με την πιο οξυμένη μορφή και διάρκεια
τα τελευταία 3-4 χρόνια. Είναι τμήμα του πολέμου που δέχονται οι εργαζόμενοι,
στα πλαίσια της αστικής πολιτικής διαχείρισης της κρίσης προς όφελος των
μονοπωλιακών ομίλων, των μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων. Η καταστροφή
παραγωγικών δυνάμεων (Κλείσιμο επιχειρήσεων, απολύσεις, διάλυση εργασιακών
σχέσεων, ξεπούλημα δημόσιας υπηρεσίας) αποτελούν ταξική πολιτική επιλογή, μονόδρομος
για την διάσωση του κεφαλαίου και κινείται στην στρατηγική της κερδοφορίας των
μονοπωλιακών ομίλων, της Ε.Ε.
Αυτή η πολιτική που εξαθλιώνει συνολικά
τον εργαζόμενο λαό, που αφαιρεί δικαιώματα και ανατρέπει εργατικές-λαϊκές
κατακτήσεις, συνοδεύεται με μια πρωτοφανή ιδεολογική χειραγώγηση που στόχο έχει
τον αποπροσανατολισμό του λαού, την παραπληροφόρηση του. Επίσης δημιουργεί
συνθήκες κοινωνικού αυτοματισμού ώστε μια κοινωνική ομάδα να τα βάζει με την
άλλη και μέσα από την λογική του διαίρει και βασίλευε να περνάνε πιο εύκολα και
ανεμπόδιστα χωρίς καμιά λαϊκή αντίσταση, τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα που
ισοπεδώνουν ενιαία εργαζόμενους ιδιωτικού και δημόσιου τομέα,
αυτοαπασχολούμενους, μικρούς εμπόρους, μικρομεσαίους αγρότες.
Η κρατική ραδιοτηλεόραση, η ΕΡΤ, είναι
περιουσία του ελληνικού λαού. Η ΕΡΤ χειραγωγήθηκε συστηματικά από τα αστικά
κόμματα εξουσίας, κυρίως ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, για να προπαγανδίζεται μονόπλευρα η εκάστοτε
αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική. Επίσης η ΕΡΤ αξιοποιήθηκε πάλι από αυτούς, για
την δημιουργία πελατειακών σχέσεων, για να βολεύουν οι κυβερνόντες-εξουσιαστές
τους ημέτερους, φίλους, κολλητούς. Σε αυτό το κομμάτι δεν υπάγονται η πλειοψηφία
των εργαζομένων της ΕΡΤ, τεχνικοί όλων των ειδικοτήτων, δημοσιογράφοι,
σκηνοθέτες, καλλιτέχνες κ.α. που δούλευαν σκληρά για την προάσπιση και προώθηση
του ελληνικού πολιτισμού, για την ποιότητα της ενημέρωσης, για την ψυχαγωγία
που σήμερα συλλίβδην όλους τους
απολύουν.
Την ΕΡΤ, κέντρο διαφθοράς όπως μας είπε ο
πρωθυπουργός, την έκαναν αυτοί με τους ημέτερους και φίλους τους που πληρωνόντουσαν με 30 και 40 χιλιάδες ευρώ
μηνιαίος για να βρίσκονται ως σύμβουλοι σε πρωθυπουργικά γραφεία, κομματικά
βουλευτικά γραφεία, ή σε άλλα πόστα του αστικού κρατικού οργανισμού. Είναι αυτοί από τα αστικά κόμματα, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, που
βόλευαν τους ανθρώπους τους, εις βάρος της πλειοψηφίας των εργαζομένων της ΕΡΤ
και γενικότερα εις βάρος του ελληνικού λαού, για να προωθούνται ανεμπόδιστα τα
ειδικά αλλά και τα γενικότερα συμφέροντα του κεφαλαίου στην χώρα μας.
Το κλείσιμο της ΕΡΤ δεν γίνεται για την
διαφθορά και την δήθεν ρεμούλα που επικρατούσε στο χώρο της ελληνικής
ραδιοτηλεόρασης. Είναι υποκριτικό τουλάχιστον, το ζήτημα της διαφθοράς να
θέλουν να το λύσουν αυτοί που το δημιούργησαν. Ο στόχος είναι η πλήρης άλωση
της ενημέρωσης, από τα μεγάλα μονοπωλιακά επιχειρηματικά συγκροτήματα, το
μεγάλο κεφάλαιο, τους ιδιώτες, που θέλουν να μονοπωλήσουν, προς όφελος τους τα
ΜΜΕ, με κριτήρια την αύξηση των κερδών τους και την χειραγώγηση του ελληνικού
λαού, με τις αξίες της ανταγωνιστικότητας, της ατομικότητας, των γενικότερων
σάπιων ιδεολογημάτων της αστικής τάξης.
Αυτή η αξίωση κινείται στα πλαίσια της
στρατηγικής του κεφαλαίου, στην κατεύθυνση της αστικής πολιτικής διαχείρισης
της κρίσης, προς όφελος των καπιταλιστών. Βέβαια η ΕΡΤ είναι η απαρχή για το
κλείσιμο, το ξεπούλημα, μιας σειράς δημόσιων υπηρεσιών και μάλιστα με αυταρχικό
τρόπο, με πράξεις, νομοθετικού περιεχομένου. Οι εξελίξεις πρέπει να σημάνουν
συναγερμό, αφού χιλιάδες νέοι άνεργοι θα προστεθούν στους ήδη ενάμιση εκατομμύριο
ανέργους και το θέμα αυτό παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις.
Ο λαός δεν πρέπει να παραπλανηθεί από τα
ψέματα της τρικομματικής κυβέρνησης του κεφαλαίου, η οποία χωρίς τύψεις, με
ταξικό φανατισμό υπέρ των μονοπωλίων,
εφαρμόζει μια πολιτική που φτωχαίνει και εξαθλιώνει τον εργαζόμενο λαό.
Καμιά αναμονή, καμιά ολιγωρία, καμιά ανοχή
και κυρίως καμιά εμπιστοσύνη στα ψέματα της κυβέρνησης. Κάθε μέρα να
οργανώνεται η λαϊκή αντίσταση και πάλη στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές,
στα χωριά, παντού. Ο αγώνας αυτός ο οποίος θα είναι μακρύς και δύσβατος, πρέπει
να εμπλουτίζεται με νέες εργατικές-λαϊκές δυνάμεις, οι οποίες θα χειραφετούνται
από την αστική ιδεολογία και πολιτική του συστήματος.
Επίσης να προσπεραστούν λογικές ανάθεσης
για την επίλυση των εργατικών-λαϊκών προβλημάτων από κόμματα πιρουέτες όπως ο
ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος εμπαίζει τον ελληνικό λαό ότι χωρίς σύγκρουση με τα μονοπώλια
στο πεδίο της οικονομίας, με την Ε.Ε., μπορεί να εφαρμόσει φιλολαϊκή πολιτική
μέσα από μια δήθεν αριστερή κυβέρνηση. Ο λαός δεν πρέπει να παραπλανηθεί επίσης
από περίεργες οργανώσεις που τώρα θέλουν να ονομαστούν κόμματα. Κόμματα ειδικής
αποστολής όπως η ναζιστική συμμορία «χρυσή αυγή» που παίζει το μακρύ χέρι της
μεγαλοεργοδοσίας και εχθρεύεται το οργανωμένο εργατικό-λαϊκό κίνημα.
Η διέξοδος από την καπιταλιστική
οικονομική κρίση δεν είναι ίδια για την εργατική τάξη, τον λαό γενικότερα, με
το κεφάλαιο και τους καπιταλιστές. Η διέξοδος προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου
απαιτεί αίμα και θυσίες από το λαό χωρίς αντίκρισμα για να μπορεί το κεφάλαιο
να ξαναμπεί σε νέο κύκλο κερδοφορίας. Η διέξοδος του εργαζόμενου λαού βρίσκεται
στον καθημερινό ταξικό αγώνα, στην λαϊκή συμμαχία της εργατικής τάξης, των
αυτοαπασχολούμενων, της πόλης και της υπαίθρου, με αντικαπιταλιστικό,
αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό. Αυτό τον δρόμο πρέπει να ακολουθήσει ο εργαζόμενος
λαός που τον κάνει πρωταγωνιστή των εξελίξεων και όχι θεατή, όπως τον θέλουν
αστικά, μικροαστικά κόμματα και η ναζιστική οργάνωση «χρυσή αυγή». Ο αγώνας αυτός είναι αγώνας που δεν βάζει
μόνο εμπόδια στην βάρβαρη αυτή πολιτική, αλλά απαντάει στα καθημερινά
προβλήματα, ανοίγοντας παράλληλα και την προοπτική του άλλου δρόμου ανάπτυξης.
Μια προοπτική που απαιτεί αλλαγή τάξης στην εξουσία, αλλαγή σκοπού της
παραγωγής, οικονομία στα χέρια του παραγωγού του πλούτου, την εργατική τάξη με
τους συμμάχους της. Αυτή η εξουσία είναι η εργατική-λαϊκή εξουσία που για τους
κομμουνιστές είναι η πάλη για τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό, αποτελεί ιστορική
αναγκαιότητα για την παραπέρα κοινωνική πρόοδο και εξέλιξη, για την
λαϊκή-κοινωνική ευημερία.
Σε αυτό το ιστορικό καθήκον, όχι μόνο
σήμερα, αλλά από την γέννηση του, το Κ.Κ.Ε. , τα μέλη, στελέχη και φίλοι του,
βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα με όρους ανιδιοτέλειας, αυταπάρνησης και
προσωπικών θυσιών.
ΣΑΒΒΙΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΤΗΣ Τ.Ε. ΠΙΕΡΙΑΣ
