Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*
Θεαματική στροφή των αμερικανικών και ευρωπαϊκών εφημερίδων σημειώθηκε χθες. Οι κορυφαίες εφημερίδες του κατεστημένου των ΗΠΑ, της Γερμανίας, της Βρετανίας, της Γαλλίας προχώρησαν σε «πυρ ομαδόν» εναντίον του Τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ενώ μέχρι και τη Δευτέρα οι ίδιες εφημερίδες σχεδόν αγνοούσαν τις βίαιες συγκρούσεις στην Τουρκία! Το γεγονός ότι ακριβώς την ημέρα που άρχισε η αποκλιμάκωση των βιαιοτήτων της αστυνομίας εναντίον των διαδηλωτών, ο Τύπος των ΗΠΑ και της Ευρώπης προχώρησε σε εντονότατη προβολή των συγκρούσεων και όχι μετά το Σάββατο και την Κυριακή, προκάλεσε υποψίες για τα πραγματικά κίνητρα αυτής της όντως πρωτοφανούς δημοσιογραφικής επίθεσης κατά του Ερντογάν. Υποψίες που ενισχύονται από το γεγονός ότι όλες αυτές οι εφημερίδες εξαίρουν τη στάση του Αμπντουλάχ Γκιουλ, ο οποίος έχει έρθει πλησιέστερα προς τις θέσεις του στρατιωτικού κατεστημένου της Τουρκίας. «Εξέγερση εναντίον του Ερντογάν» ήταν π.χ. ο τίτλος χθεσινού πρωτοσέλιδου άρθρου της γερμανικής εφημερίδας «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Το ίδιο επιθετικός και ο υπότιτλος του άρθρου: «Εφυγε το λούστρο. Ο αυταρχικός Τούρκος πρωθυπουργός έγινε εχθρική εικόνα»! Στο ίδιο μήκος κύματος και η γαλλική εφημερίδα «Λε Μοντ»: «Η εξέγερση εναντίον της εξουσίας εξαπλώνεται στην Τουρκία» είναι ο τίτλος της στη δεύτερη σελίδα. «Η αλαζονεία του Ερντογάν υποδαυλίζει τη διαμαρτυρία – Οι διαδηλώσεις εξαπλώθηκαν σε όλη την Τουρκία» αναγγέλλει με εντυπωσιακό τρόπο από την πρώτη σελίδα της. «Η αδιαλλαξία μπορεί να είναι η καταστροφή του Ερντογάν» είναι ο τίτλος του κύριου άρθρου των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου. Οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης» είναι πιο συγκρατημένοι: «Μάχη για την ταυτότητα της Τουρκίας» είναι ο δικός τους κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος.
Το κύριο άρθρο της αμερικανικής εφημερίδας ενισχύει τις υπόνοιες ότι κάποια σοβαρή διάσταση απόψεων έχει ανακύψει μεταξύ του Ερντογάν και της αμερικανικής κυβέρνησης: «Είναι βαθιά ανησυχητικά … τα σχέδια του Ερντογάν να αλλάξει το Σύνταγμα για να ενισχύσει την Προεδρία της Δημοκρατίας ώστε να μπορέσει να κατεβεί υποψήφιος για το αξίωμα αυτό το 2014 και να παρατείνει τον χρόνο παραμονής του στην εξουσία» γράφει μεταξύ άλλων. «Ο Ερντογάν πρέπει να λαμβάνει υπόψη του άλλα μέλη του κόμματός του, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου Αμπντουλάχ Γκιούλ...» προσθέτει διακριτικά το κύριο άρθρο των «Νιου Γιορκ Τάιμς». Με έμμεσο τρόπο και χρησιμοποιώντας τουρκικές πηγές έβαζε και η γαλλική «Λε Μοντ» το θέμα των ελπίδων που ξαφνικά στηρίζουν, όπως φαίνεται, οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι τον Τούρκο πρόεδρο Γκιουλ. «Σύμφωνα με τον αρχισυντάκτη της ημερήσιας εφημερίδας ?Χουριέτ Ντέιλι Νιουζ? Μουράτ Γιετκίν, ο πρόεδρος Γκιουλ ήταν αυτός που διέταξε την απόσυρση των αστυνομικών δυνάμεων από την πλατεία Ταξίμ. Την Κυριακή το βράδυ, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ένα λαϊκό σύνθημα καλούσε τον Γκιουλ, ο οποίος έχει γίνει ο κύριος αντίπαλος του Ερντογάν αναφορικά με τις προεδρικές εκλογές του 2014, να παρέμβει για να βάλει τέλος σε αυτή την πολιτική κρίση» έγραφε η γαλλική εφημερίδα.
Στους Tεύτονες, όμως, δεν αρέσουν τα μισόλογα και οι έμμεσοι τρόποι έκφρασης της γνώμης τους. Με γερμανική ωμότητα η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» δεν διστάζει να πει τα πράγματα με το όνομά τους, χωρίς περιστροφές: «Πετυχημένη ήταν η Τουρκία όταν ο Αμπντουλάχ Γκιουλ ήταν ακόμη υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση του Ερντογάν και έξυπνα έβαζε την αδάμαστη ενεργητικότητα του Ερντογάν σε τροχιά που ωφελούσε τη χώρα.
Τον ερχόμενο χρόνο τελειώνει η θητεία του Γκιουλ ως προέδρου και μεγάλες προσδοκίες κατευθύνονται προς αυτόν» υπογραμμίζει. Με άλλα λόγια, Αμερικανοί, Γερμανοί και λοιποί ποντάρουν στον Γκιουλ ως αντίπαλο του Ερντογάν και το λένε ανοιχτά! Γιατί όμως; Τι κρύβεται πίσω από την αλλαγή στάσης των Αμερικανών και των Ευρωπαίων απέναντι στον Ερντογάν;
Ομολογούμε ότι μας προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση ένα κοινό ουσιαστικά σημείο στα κύρια άρθρα των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και της «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Γράφει η αμερικανική εφημερίδα: «Μερικοί Τούρκοι φοβούνται ότι η υποστήριξη του Ερντογάν για τους αντάρτες εναντίον του Ασαντ στη Συρία μπορεί να σύρει την Τουρκία στον πόλεμο». Το ίδιο επισημαίνει και η γερμανική εφημερίδα: «Πολλοί φοβούνται, όχι αβάσιμα, ότι η τυχοδιωκτική (!) συριακή πολιτική του Ερντογάν απειλεί την εσωτερική ασφάλεια της Τουρκίας». Επί της ουσίας εμείς δεν έχουμε αντίρρηση, αλλά οι Αμερικανοί έχουν λυσσάξει να εξοπλίζουν τους Σύρους αντικαθεστωτικούς και η ΕΕ ήρε το εμπάργκο εξοπλισμού τους προ ημερών και επικρίνουν τον Ερντογάν γιατί τους στηρίζει; Μυστήριο!
*Δημοσιεύθηκε στο “ΕΘΝΟΣ” την Τετάρτη 5 Ιουνίου 2013
