Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Οι άνθρωποι δεν έχουν ούτε όσιο, ούτε ιερό! Η απανθρωπιά τους δεν έχει όριο! Είναι αδίστακτοι!
Το θέμα δεν είναι προσωπικό. Δεν αφορά τα πρόσωπα. Αν αφορούσε τα πρόσωπα θα ήταν μικρό το κακό. Εδώ μιλάμε για ένα σύστημα λεηλασίας, αρπαγής και εξολόθρευσης του λαού!
Εδώ μιλάμε για μια πολιτική ταξικού κανιβαλισμού!
Προσέξτε:
Χτες, η κυβέρνηση, διά στόματος υφυπουργού Ανάπτυξης, Θανάση Σκορδά, στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή επί του νομοσχεδίου για τη διευκόλυνση – τάχα – των δανειοληπτών, έθεσε ζήτημα άρσης της απαγόρευσης των κατασχέσεων πρώτης κατοικίας που είναι υποθηκευμένες στις τράπεζες.
Διαβάστε τι είπε ο κύριος αυτός και φρίξτε:
«Μόνο το πρώτο τρίμηνο του 2013 στην Ισπανία έγιναν 42.000 κατασχέσεις σε δανειολήπτες. Εδώ δεν έγινε καμία. Αυτό έτσι το περνάμε; Ανευ αξίας;»…
Και συνέχισε (ο κύριος αυτός) λέγοντας ότι αν το καθεστώς του παγώματος των πλειστηριασμών παραταθεί, τότε
«θα οδηγήσει στο φαινόμενο των μαζικών πλειστηριασμών με το τέλος της οικονομικής κρίσης, που θα έχει ως συνέπεια να πέσει δραματικά η αξία της ακίνητης περιουσίας των πολιτών»!
Να τα πάρουν, δηλαδή, τώρα τα σπίτια οι τράπεζες, όσο ακόμα έχουν αξία!
*
Ο κύριος αυτός σύμφωνα με τη θεσμική του ιδιότητα είναι υφυπουργός της συγκυβέρνησης. Δεν είναι εισπράκτορας των τραπεζιτών…
Ο κύριος αυτός εμφορείται, ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης, από το παράδειγμα των Ισπανών τραπεζιτών, όπου με τις ευλογίες της κυβέρνησής τους έχουν κατασχέσει την τελευταία 3ετία 400.000 σπίτιααφήνοντας άστεγα εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά.
Θυμίζουμε ότι αυτή τη στιγμή, στην Ελλάδα, περισσότερα από 60.000 ακίνητα, σύμφωνα με στοιχεία τραπεζών, βρίσκονται υπό την απειλή πλειστηριασμού.
Μπορεί να μην έχουν βγει ακόμη στο σφυρί, λόγω της ισχύουσας αναστολής, αλλά για τα ακίνητα αυτά έχουν ήδη εκδοθεί διαταγές πληρωμής και έχουν συνταχθεί κατασχετήριες εκθέσεις! Στα παραπάνω πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι το 25% των στεγαστικών δανείων - σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδας – έχουν χαρακτηριστεί ήδη «κόκκινα» και έχουν μπει σε οριστική καθυστέρηση.
*
Σε αυτές τις συνθήκες είναι που έρχεται η κυβέρνηση – αφού πρώτα φρόντισε οι τράπεζες να αρμέξουν και τα λεφτά της «ανακεφαλαιοποίησης» – για να ανοίξει θέμα πλειστηριασμών και να πει διά του εκπροσώπου της όσα είπε αυτός ο κύριος (ο υφυπουργός) χτες στη Βουλή.
Ο οποίος (κύριος), με τη μόνη γενναιότητα που αρμόζει να χαρακτηρίζει τους «σωτήρες» του έθνους, προσπάθησε αργότερα να διασκεδάσει τις εντυπώσεις. Προσπάθησε να… ανασκευάσει. Προσπάθησε να… συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα!
Αφού πρώτα άνοιξε το ζήτημα των πλειστηριασμών, μετά… θυμήθηκε ότι «για την κυβέρνηση και ειδικότερα για το υπουργείο Ανάπτυξης δεν τίθεται απολύτως κανένα θέμα αλλαγής της υφιστάμενης απόφασης για αναστολή πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας».
Αφού πρώτα εξέπεμψε στους τραπεζίτες το σήμα για την επιδρομή που σχεδιάζουν, μετά ισχυρίστηκε ότι τα λεγόμενά του δεν συνιστούν «σινιάλο» προς τα «πίτμπουλ», αλλά έναν γόνιμο… «προβληματισμό»!
Μπα! Και σε τι συνίσταται ο… προβληματισμός; Σε τι αφορά; «Στην ομαλή μετάβαση μετά την έξοδο από την κρίση, που θα αποτρέπει τον μαζικό πλειστηριασμό ακινήτων, ώστε σε καμία περίπτωση να μην τεθεί σε κίνδυνο η αξία της ιδιοκτησίας των πολιτών».
Αυτά… διευκρίνισε ο κύριος (ο υφυπουργός).
Και για όσους δεν κατάλαβαν, να το επαναλάβουμε:
Η κυβέρνηση των «σωτήρων», αφού πρώτα χρεοκόπησε το λαό, τώρα… «προβληματίζεται» για το πώς οι τράπεζες θα βουτήξουν τα υποθηκευμένα σπίτια των χρεοκοπημένων ανθρώπων, αν όχι τώρα, αν όχι σήμερα, πάντως το συντομότερο! Και πάντως όσο αυτά τα σπίτια θα έχουν ακόμα κάποια αξία…
Της μόδας…
Τις προάλλες – περιχαρής και αλέγκρα – δημοσιογράφος της ΝΕΤ μετέδιδε ότι «στο εξωτερικό η αγορά ελληνικού νησιού έχει γίνει της μόδας»!
Ετσι το είπε. Ετσι το περιέγραψαν και οι καλεσμένοι – μεσίτες στο σχετικό ρεπορτάζ. Ετσι το διασκέδαζαν και διάφοροι «τοπικοί παράγοντες», λιγωμένοι επειδή ο τόπος τους (που ξεπουλιέται) θα «φωτιστεί», όπως με αδημονία περιγράφουν, από τη λάμψη και την πορτοφόλα (κούνια που τους κούναγε) του διεθνούς «τζετ σετ»…
Τέτοια, ωραία ρεπορτάζ, από τη ΝΕΤ…
Και να ‘σου μετά, όσο προχωρούν τα ρεπορτάζ, και οι χαριτωμενιές για τους «μικρούς παραδείσους» (σ.σ.: τα ελληνικά νησιά, δηλαδή) που ελκύουν αγοραστές.
Να και τα ανάλαφρα για τους Ρώσους και τους Καταριανούς που μας προτιμούν και σπεύδουν να ζήσουν το μύθο τους στην Ελλάδα (αγοράζοντάς την)…
Να ‘σου και η ανακούφιση μαζί με τις σκαμπρόζικες πινελιές περηφάνιας που στο πλαίσιο της «ανάπτυξης» οι αγοραστές νησιών ξεχωρίζουν τα δικά μας νησιά που είναι καλύτερα και όχι τα ξένα…
*
Χαρείτε, λοιπόν. «Ευτυχείτε», όπως θα έλεγε και ο Αλκης Στέας. Η κυβέρνηση, όπως και αυτά τα καημένα, τα χαζοχαρούμενα παπαγαλάκια της, καμαρώνουν γιατί στο «σαξές στόρυ» μας, σ’ αυτή την «ιστορία επιτυχίας» που διαφημίζουν, η Ελλάδα (σ.σ.: η Ελλάδα του ξεπουλήματος) έχει γίνει της μόδας…
Εχει γίνει της μόδας, δηλαδή, πάνω στην πλάτη ενός λαού που έχει «λαλήσει», αυτοί να φτιάχνουν «Αρλεκιν», να κατασκευάζουν «δροσερά ρεπορτάζ», μιλώντας (λες και μιλούν για ταγέρ) για νησιά και για κομμάτια της ελληνικής επικράτειας που από την δισεκατομμυριούχα Ωνάση περνάνε στους δισεκατομμυριούχους Ρώσους «νταβατζήδες» και στους Καταριανούς εμίρηδες…
Το γεγονός αυτό, μάλιστα, κάνει ορισμένους στα ΜΜΕ, που βρέθηκαν να κρατούν ένα μαρκούτσι στα χέρια, να έχουν ξετρελαθεί από τον ενθουσιασμό της απαιδευσιάς τους. Επιβεβαιώνοντας εκείνο που έλεγε ο Πούλιτζερ (ο οποίος κάτι γνώριζε από δημοσιογραφία):
«Η μόνη θέση που μπορεί να καταλάβει κάποιος με μόνο το προσόν της γέννησής του είναι η θέση του ηλιθίου»…
Που σημαίνει, εν προκειμένω, ότι η μόδα – μαζί και η μόδα του «χαρούμενου» ξεπουλήματος – έρχεται και παρέρχεται. Κι όταν περάσει ο καιρός της μόδας, πράγμα που συνήθως δεν αργεί, οι ξεπουληματίες (όσο μοδάτοι κι αν είναι) την ακριβώς επόμενη στιγμή βρίσκονται σε δημόσια θέα ενδεδυμένοι με το πραγματικό και μόνιμο ένδυμα της γύμνιας τους.
Η θέλησή μας τώρα τρανεύει!
«Η χώρα αυτή π’ ορμά απ’ την Ασία
με καλπασμό /
και που προβάλλει /
τ’ ώριο κεφάλι /
σαν το πουλάρι /
γεμάτο χάρη /
προς της Μεσόγειος το νερό /
η χώρ’ αυτή είναι δική μας /
με ματωμένους τους καρπούς /
δόντια σφιγμένα /
πόδια γυμνά. /
Σα μεταξένιο τούτη η γη μας /
είναι χαλί μας /
τούτη η γη μας /
η κόλασή μας /
τούτ’ η παράδεισο /
είναι δική μας. /
Η θέλησή μας /
τώρα τρανεύει /
να ‘ναι δική μας /
παντοτινά /
να ζούμε λεύτεροι σα δέντρα /
σα τα δέντρα του ίδιου δάσου /
αδερφωμένα /
αγκαλιαστά».
*
Το ποίημα του Ναζίμ Χικμέτ, «Η χώρα αυτή είναι δική μας», σε απόδοση Γιάννη Ρίτσου.
Υπάρχει κι αυτή η Τουρκία…
