Μια εβδομάδα μετά τις Ευρωεκλογές. Όλοι, μα όλοι νικητές!! Κόμματα και Αποκόμματα, δημοσκόποι, αναλυτές, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, και πολιτικάντηδες, στη τηλεόραση και στα μέσα διαδικτύου, καταγράφονται ως νικητές, διατυμπανίζοντας τη «νίκη» τους αλλά ταυτόχρονα, βγάζοντας και τα εσώψυχά τους, χωρίς ίχνος ντροπής.
Τελικά, ποιός είναι ο νικητής; Ποιά είναι τα στοιχεία εκείνα, που θα βοηθούσαν να παρακάμψουμε, όλους και όλα τα παραπάνω και να δούμε την εικόνα του πραγματικού νικητή και όχι αυτή, που θέλουν να μας υποδείξουν;
Ως 1ο στοιχείο, θα μπορούσε να θεωρηθεί, η αντίδραση όλων των προαναφερομένων προεκλογικά, μετεκλογικά και κυρίως, με την έναρξη των εκλογικών αποτελεσμάτων. Σκεπτόμενοι, προβληματισμένοι και χλωμοί στην εμφάνισή τους, με το πρόσχημα, ότι «μόνο στην Ελλάδα συμβαίνει αυτό» (Δλδ να αντρέπονται οι μαθηματικές θεωρίες δημοσκόπησης), καταδεικνύουν τον νικητή, χρησιμοποιώντας λέξεις όπως, «πρόβλημα» και «ανησυχία». Αντίδραση, που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα και ίσως συνεχιστεί για πολύ καιρό ακόμα. Αντίδραση, που επίσης κατέδειξε, έναν ολόκληρο αγώνα που διεξήχθη προεκλογικά, ώστε ο νικητής να μην ξεπεράσει το 10%, και το πέτυχαν, χρησιμοποιώντας, κάθε είδους μέσον θεμιτό και ενδεχομένως αθέμιτο (ήδη έχουν καταγραφεί και μάλιστα από υποψήφιο και τώρα περιφερειάρχη, που το αναγνώρισε ότι λειτούργησε αθέμιτα). Μην προτρέχει το μυαλό μας σε....νοθείες!! Ποτέ στην πολιτική Ιστορία της Ελλάδος δεν υπήρξε νοθεία.....ή μήπως το αντίθετο; «Πιστεύω ότι ισχύει το πρώτο».
Ως 2ο στοιχείο επίσης, θα μπορούσαμε να εκλάβουμε την βεβιασμένη ενέργεια και γεμάτη έξαρση, ίσως και επιπόλαιη, επίσκεψη του κ΄Τσίπρα στο πρόεδρο της Δημοκρατίας κ΄Παπούλια. Εκεί, παρουσία των δημοσιογράφων, η κεντρική ιδέα του λόγου του κ΄Τσίπρα ήταν, «η όμορφη ημέρα που ξημέρωσε» και την ελπίδα ότι, και οι υπόλοιπες ημέρες θα είναι το ίδιο, ως αποτέλεσμα των εκλογών. Από την άλλη πλευρά, ο κ΄Πρόεδρος, με την απάντηση που έδωσε, θα έλεγε κάποιος, ότι προσπάθησε να συνεφέρει τον κ΄Τσίπρα, να τον «προσγειώσει», στην πραγματικότητα. Ενδότερα και χωρίς δημοσιογράφους, μεταξύ τους πλέον, ο κ΄ Παπούλιας πιθανόν, να εκδήλωσε ακόμα ποιό ανοικτά και την ανησυχία του, με μια πιθανή ερώτηση: «Θα προλάβω να παραδώσω στο κ΄ Κουβέλη;». Σίγουρα, και εφόσον τέθηκε η ερώτηση αυτή, η πιθανή καθησυχαστική απάντηση, θα δόθηκε από την επίσκεψη των Κυβερνόντων, που θα συμπεριλάμβανε μεταξύ των άλλων, φράσεις όπως « μην ανησυχείτε για τα επόμενα 2 χρόνια ....Έχουμε βάθος 5ετίας!! Σίγουρα για τα επόμενα 2 χρόνια, δεν μας κουνάει κανείς».
Τέλος το 3ο στοιχείο, είναι το εκλογικό αποτέλεσμα που καταγράφηκε, σε όλη την Ευρώπη, με προεξέχουσα την Γαλλία και την Αγγλία, που αν μη τι άλλο, πριμοδοτεί τα παραπάνω δύο προαναφερόμενα στοιχεία.
Από τα τρία στοιχεία, το εύλογο συμπέρασμα είναι, να σκιαγραφείται ο ΝΙΚΗΤΗΣ αλλά και ότι η ΚΛΕΨΥΔΡΑ γύρισε. Και δεν γύρισε, ούτε αριστερά, ούτε δεξιά. ΑΝΑΠΟΔΟΓΎΡΙΣΕ !!. Άρχισε να χρονομετρά αντίστροφα δίνοντας σαν εικόνα, ότι άρχισε το τέλος της Μεταπολίτευσης.
Πόσοι «κόκκοι» όμως είναι συσσωρευμένοι, που θα απεικονίσουν το χρόνο που θα διαρκέσει αυτή η διαδικασία ;
Σε αυτό το ερώτημα, μια ενδεχόμενη απάντηση «κρύβεται», σε μια από τις διακαναλικές συνεντεύξεις, που δόθηκαν προεκλογικά, όπου μεταξύ όλων των άλλων, ακούγεται η φράση «θέλει ακόμα χρόνια για να πιάσουμε οροφή». Δίχνει κατά κάποιο τρόπο το χρονικό διάστημα.
Έχοντας ως δεδομένο ότι η Κλεψύδρα αναποδογύρισε, στο εγγύς μέλλον και ίσως σε βάθος 5ετίας, θα βρούμε τουλάχιστον δύο γεγονότα μπροστά μας, που θα διαταράξουν το πολιτικό σκηνικό αλλά και εμάς τους ίδιους προσωπικά, ίσως και τα ποιό ανώδυνα, όπως:
- Η πιθανή έξαρση της διαφθοράς σε επίπεδα περιφερειών και όχι μόνο.
- Η σίγουρη έξαρση, από όλα τα κόμματα και αποκόμματα, της «Θεωρίας της κότας» προς τον ΝΙΚΗΤΗ. Αν τρέξω θα χάσω το «πολυπόθητο γεγονός». Αν σταματήσω, θα μου πουν ότι ασκώ το «αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου». Αν σκοντάψω, δεν θα με κατηγορήσουν, αλλά δεν θα χάσω και το «πολυπόθητο γεγονός».
Ευάγγελος Αθανασιάδης
Συνταγματάρχης ε.α.
evangath@gmail.com
