Του Σάκη Μπιμπισίδη*
Κύριε Υφυπουργέ,
Μόλις έβαλα να πιω ένα κρασάκι, να χαζέψω στον υπολογιστή λίγο πριν κοιμηθώ αλλά το χέρι μου μόνο του άρχισε να πατάει κάποια από τα πλήκτρα. Συγχωρέστε με αλλά… κάπου πρέπει να τα πω και εγώ.. καταλαβαίνετε.. είμαστε και συντοπίτες, ακρίτες! Ναι, από την Ορεστιάδα είμαι και εγώ!
Σκέφτομαι διάφορα αυτόν τον καιρό. Το ΄χει η περίοδος άλλωστε.. κάθε Αύγουστο η ίδια αγωνία. Αυτή η ριμάδα η αγωνία που σε κάνει να νιώθεις πιο αναπληρωτής από ποτέ. Ο αθέατος για την κοινωνία κόσμος του αναπληρωτή, ανοίγει και πάλι τις πύλες του ανεξήγητου και σύσσωμος ο εκπαιδευτικός κλάδος είναι έτοιμος να βροντοφωνάξει και φέτος «ο Αννίβας προ των πυλών» ..
Λοιπόν, με προβληματίζει το οικονομικό θέμα. Δε λέω, ο μισθός για τα δεδομένα της εποχής είναι καλός. Βέβαια, αν σκεφτεί κανείς όλες τις θυσίες που έκανε ένας εκπαιδευτικός και η οικογένεια του μέχρι να γίνει εκπαιδευτικός τότε, ναι, τον λες κακό. Αν πάλι προσεγγίσουμε το θέμα και το δούμε αναλογικά, μπορείς να τον χαρακτηρίσεις πολύ κακό. Όταν πληρώνεσαι μόνο 8 – πλέον – μήνες (μιας και αργεί όλο και περισσότερο η μέρα της θείας πρόσληψης) και τα έξοδα τρέχουν 24 μήνες το χρόνο, καταλαβαίνεις.. Πόσα να αντέξει και αυτός ο παντέρημος κύριος ΟΑΕΔ;;! Έμαθα ότι κουράστηκε τελευταία και ίσως από τη νέα χρονιά δε θα δώσει πνοή ευρώ σε όσους έχουν αυτοκίνητο. Μεταξύ μας, καλά θα κάνει. Τι το θέλεις το αμάξι κύριε;; Πάρε γαϊδούρι. Καλά μου το “λεγε η γιαγιά μου. Αλλά αυτά είναι μια άλλη κουβέντα…
Σκέφτομαι, λοιπόν, πως θα συγκεντρώσω τα πρώτα χρήματα. Μόλις με καλέσουν για δουλειά, πρώτα Ο Θεός, πρέπει να έχω συγκεντρώσει οπωσδήποτε ένα πακετάκι πορτοκαλί ευρώ για βενζίνες, αεροπορικά, ακτοπλοϊκά, διόδια, ξενοδοχεία, πρώτο ενοίκιο, εγγύηση ενοικίου, πρώτα έξοδα σπιτιού, κ.α. .. Ε, να μην πιω και κανένα καφεδάκι να γνωρίσω τη νέα μου πόλη; Μπα.. ας κάνω οικονομία. Άλλωστε, πρέπει να μαζέψω και χρήματα για τα εισιτήρια των Χριστουγέννων. Πώς θα πάω σπίτι μου να γιορτάσω οικογενειακά; Ευτυχώς το Πάσχα αργεί ακόμα. Ντρέπομαι να ζητήσω και από τη μάνα μου, 27 χρονών γάιδαρος έγινα! Αλλά και αυτά είναι μία άλλη κουβέντα..
Με αγχώνει, που λέτε, και το μέρος που θα κληθώ να διδάξω φέτος. Έχω κρεμάσει στον τοίχο έναν χάρτη της Ελλάδας και πετάω βελάκια. Έχω κάνει και εγώ το δικό μου πίνακα με μόρια και περιοχές. Κάθε μέρα σπάω νέο ρεκόρ πόντων. Τώρα με τα δυσπρόσιτα και τις τροπολογίες σας, μάλλον πρέπει να αλλάξω τους κανόνες στο παιχνίδι μου. Δε βαριέσαι, θα το κάνω. Μόνο που προβληματίζομαι με το κουτάκι. Να το βάλω ή όχι στο παιχνίδι.. Με κούρασε η πραγματικότητα και οι αντοχές μου εξαντλήθηκαν.. Αλλά είναι και αυτό μια άλλη κουβέντα..
Βλέπω τον πίνακα αναπληρωτών και λέω κάνε Θεέ μου να τύχω με τους φίλους μου κάπου, να μπορέσω να συγκατοικήσω. Όχι, δε φοβάμαι να μείνω μόνος μου. Μεγάλωσα πια! Δεν έχω ούτε φωτάκι τη νύχτα! Για να μοιραστούν τα έξοδα το λέω! Φέτος είχα δύο συγκάτοικους, σα και τη γενιά σας! Άκουσα πως όταν σπουδάζατε παλιά, συγκατοικούσατε οι περισσότεροι! Και εμείς πλέον, έτσι! Να νιώσουμε φοιτητές βρε αδερφέ… όμως, και αυτό είναι μια άλλη κουβέντα..
Γράφω, σβήνω, ξαναγράφω, ξανασβήνω. Δύσκολη η λίστα με τα πράγματα. Πόσα να χωρέσουν σε ένα αμάξι;! Περνάν τα χρόνια και μαζεύονται πολλά! Αλλά γίνεται κύριε υφυπουργέ μου να αγοράζεις κάθε χρόνο κουβάδες και σφουγγαρίστρες;; Έχω και πλούσιο εκπαιδευτικό υλικό! Να το αφήσω πίσω;; Νιώθω μισός. Τέλος πάντων, ας είναι. Ελπίζω μόνο να βρω σπίτι επιπλωμένο μέσα σε μισή μέρα που έχω χρόνο, και να είναι και καλό. Θέλω οπωσδήποτε φέτος να είναι τέλειο! Βλέπετε είναι το δέκατο σπίτι που αλλάζω τα τελευταία χρόνια και θέλω να το γιορτάσω. Να πάει χαμένη τέτοια επέτειος; Αλλά είναι και αυτά μια άλλη κουβέντα…
Μεταξύ μας, πήγα να κοιμηθώ αλλά δεν μπόρεσα! Άλλαζα πλευρό συνεχώς μέχρι να με πάρει ο ύπνος αλλά μάταια. Σκέψεις και ερωτήματα βασάνιζαν το μυαλό μου και ένας αναστεναγμός πλημμύριζε με συναίσθημα το δωμάτιο: θα αποχωριστώ και φέτος την κοπέλα μου; Θα κρατήσει αυτή η σχέση; Θα αντέξει αν υπάρχει και φέτος απόσταση; Ευτυχώς δεν είμαι παντρεμένος και δεν έχω παιδιά.. φαντάζεσαι;; Πωωω με τίποτα! Δε νομίζω άλλωστε να υπάρχουν αναπληρωτές που να έχουν οικογένεια; Ή μήπως υπάρχουν;;; Ε, είναι και αυτό μια άλλη μεγάλη κουβέντα..
Επειδή κουράστηκα, όχι τόσο να γράφω όσο να σκέφτομαι, θέλω να σας πω ότι και φέτος Κρήτη δήλωσα. Παραμένω ακρίτας αλλά στο νότο. Κρήτη δήλωσα για να μην αλλάξω και φέτος περιοχή. Προσπαθώ, βλέπετε, να βρω ένα σταθερό ρυθμό στη ζωή μου, κουράστηκα τόσο καιρό πήγαινε έλα γράφοντας χιλιόμετρα στο χάρτη της χώρας. Κρήτη δήλωσα ξανά γιατί την αγάπησα.. αλλά αυτό είναι πράγματι μια άλλη κουβέντα!!
Όλα τα παραπάνω, όμως, δεν είναι! Συνοψίζονται στο περιεχόμενο του ορισμού «Εσωτερική Μετανάστευση«. Αυτό έχουμε καταντήσει πλέον. Μετανάστες στην ίδια μας τη χώρα. Και ξαφνικά άκουσα τις δηλώσεις της νέας πολιτικής ηγεσίας περί άνοιγμα των πινάκων ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΙΣΧΥ. Διαβάζω στο διαδίκτυο τις ανακοινώσεις σας, κρούβομαι, σβολώνομαι από την ταραχή, ξανοίγω να δω μήπως και δεν είδα καλά, και λέω αυτό είναι..πράμα δεν ανιμένω καλύτερο!
Μιλήσατε για αδικίες. Σκεφτήκατε τα δυσπρόσιτα και θέλετε να δώσετε κίνητρα σε όσους θα διδάξουν σε δυσπρόσιτες περιοχές! Εύγε! Αξιόλογη κίνηση. Αλλά τι έχετε να πείτε σε αυτούς που τέσσερα χρόνια τώρα οργώνουν την Ελλάδα σε δυσπρόσιτα και μη σχολεία και ακούν πως η προϋπηρεσία ΔΕ θα αναγνωριστεί; Αυτοαναιρείστε.. ξέρετε τα δυσπρόσιτα σχολεία ήταν στη θέση τους όλα αυτά τα χρόνια!
Θα σας παρακαλέσω να ανακαλέσετε. Τα δεδουλευμένα μας δεν είναι σίγουρα μια άλλη κουβέντα, ούτε φύλλα στον αέρα! Και σίγουρα δεν μπορούν να παραγραφούν έτσι τόσο απλά στο πέρασμα μιας τροπολογίας. Σας παρακολούθησα στο ΣΚΑΙ στην εκπομπή Πρώτη Γραμμή όπου αναφέρατε πως η πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι κύριο μέλημα σας. Αν είναι αληθινό τότε πρέπει να προχωρήσετε στην κατάργηση του νόμου 3848. Ο νόμος αυτός έφερε στασιμότητα, σκούριασε την παιδεία και παραμένει αναμφισβήτητα η δαμόκλειος σπάθη για την ελληνική εκπαίδευση…λίθος επί λίθον!
Συγγνώμη για τον αντι-ξύλινο λόγο μου αλλά απόψε μίλησε η καρδιά.. Καληνύχτα σας..
«ανέχου και απέχου»
* Ο Σάκης Μπιμπιδίσης είναι αναπληρωτής δάσκαλος.
