Ήδη από τον Αύγουστο, με το Μνημόνιο, έχουν βάλλει την υπογραφή τους για την κατάργηση της προστασίας της πρώτης κατοικίας. Αλλά τώρα – λένε - δίνουν… μάχη για να προστατέψουν τους αδύναμους.
Ήδη από τον Αύγουστο, με το Μνημόνιο, έχουν βάλλει την υπογραφή τους για την κατεδάφιση ακόμα και των ερειπίων που έχουν απομείνει από το...
συνταξιοδοτικό και το ασφαλιστικό. Αλλά τώρα – λένε - κάνουν… διαπραγμάτευση υπέρ των αδύνατων.
συνταξιοδοτικό και το ασφαλιστικό. Αλλά τώρα – λένε - κάνουν… διαπραγμάτευση υπέρ των αδύνατων.
Μάλιστα ο κύριος πρωθυπουργός - όπως λένε οι συνεργάτες και τα παπαγαλάκια του - αναζητά… «πολιτική λύση». Σιγά μην κάνει και… δημοψήφισμα!
Η’ για να είμαστε πιο ακριβείς, ελπίζουμε η «αντίστασή του» να μην φτάσει μέχρι την διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Γιατί τότε ένα είναι σίγουρο: Δεν θα μείνει πέτρα πάνω στην πέτρα…
Με τούτα και με κείνα η τραγωδία του ελληνικού λαού συνεχίζεται. Μια τραγωδία που εξελίσσεται παράλληλα με την κωμωδία στην οποία πρωταγωνιστεί το αστικό, μνημονιακό, πολιτικό σύστημα.
Φτάσαμε – και είναι χαρακτηριστικό αυτό – στο σημείο να βγαίνει η ΝΔ και να κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι λέει «ναι σε όλα» στους δανειστές!
Δηλαδή, οι μέχρι χτες «νενέκοι» της ΝΔ (κατά την ορολογία του ΣΥΡΙΖΑ), εμφανίζονται σαν «αντιστασιακοί», και οι πρώην «αντιστασιακοί» της δήθεν «Αριστεράς» έχουν πάρει τη θέση των «νενέκων». Τόμπολα!
Ο,τι ζούμε μόνο καινούργιο δεν είναι. Το έργο με την δόση και την υποδόση της κάθε δόσης, που φέρνει νέα μέτρα πάνω στα προηγούμενα και που ανοίγει το δρόμο για τα επόμενα, παίζεται 5 χρόνια τώρα.
Κάθε φορά ο κοινός παρονομαστής του προπαγανδιστικού τρόμου που εκτοξεύεται ώστε να παραλύσει κάθε κοινωνική αντίδραση, για να διατηρηθεί ο λαός σε κατάσταση σοκ, αμηχανίας και παροπλισμού, είναι τούτος:
Αν δεν συμφωνήσουμε (σε Μνημόνια, μεσοπρόθεσμα, εφαρμοστικούς, προαπαιτούμενα κλπ) θα καταστραφούμε διότι θα πτωχεύσουμε. Και τι λοιπόν, προτείνεται σαν αντίδοτο;
Το φερόμενο σαν αντίδοτο δεν είναι άλλο, τελικά, από το να πτωχεύσουμε και να φτωχοποιηθούμε για να μην… καταστραφούμε. Τόμπολα!
Όλο αυτό το σήριαλ του τρόμου και της καταστροφής έχει περιγραφεί άριστα από κάποιον υπεράνω υποψίας. Από τον ίδιο τον κ.Τσίπρα!
Μόνο που τότε ο κ.Τσίπρας ήταν στην αντιπολίτευση.
Ας θυμηθούμε, λοιπόν, πως περιέγραφε ο Τσίπρας της αντιπολίτευσης όσα κάνει σήμερα ο Τσίπρας της κυβέρνησης.
Το απόσπασμα που ακολουθεί δεν είναι από συνομιλία του κ.Τσίπρα με το είδωλό του μπροστά στον καθρέφτη του. Είναι απόσπασμα από ομιλία του στη Λαμία. Ήταν 29 Νοεμβρίου 2014. Μόλις δυο μήνες, δηλαδή, πριν από τις εκλογές του Γενάρη. Μόλις δέκα μήνες πριν από την επιβολή και υπερψήφιση του «Μνημονίου Τσίπρα».
Προτείνουμε να δοθεί προσοχή ειδικά στο σημείο που ο πρωθυπουργός συμπυκνώνει – ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης - το συλλογισμό του κάνοντας λόγο για την «αυτογελοιοποίηση» όσων το παίζουν «αντιστασιακοί» για εσωτερική κατανάλωση και χρησιμοποιούν κάθε λογής τερτίπια και επικοινωνιακές φούσκες για να επιβάλλουν, τελικά, τα Μνημόνια.
Απολαύστε:
Έτσι περιέγραφε, τότε, ο κ.Τσίπρας τις μεθοδεύσεις, τις πρακτικές, το ψέμα, τη σκηνοθεσία, την υποκρισία, το «θέατρο», τους εκβιασμούς, την δραματοποιημένη κωμωδία και τα «κολπάκια» του πολιτικού συστήματος που βουλιάζει τον λαό και τον τόπο στην μνημονιακή τραγωδία.
Σήμερα, πρωταγωνιστής αυτής της κωμωδίας είναι ο ίδιος ο κ.Τσίπρας. Αυτός είναι που, όπως ακριβώς οι προκάτοχοί του, κρύβεται πίσω από την δεδομένη αγριότητα της τρόικας για να απενοχοποιήσει την αγριότητα την δική του, της κυβέρνησής του και του κόμματός του.
Επομένως, την οδό της απόδρασης του λαού από αυτό το μαρτύριο, έστω κι έτσι, την προσφέρει ο ίδιος ο κ.Τσίπρας.
Ο λαός οδήγησε στο πολιτικό περιθώριο τους προηγούμενους που τον έφεραν σε αυτό μαρτύριο. Στο ίδιο πολιτικό περιθώριο υπάρχει μια ακόμα κενή θέση. Θα την καλύψει – αργά ή γρήγορα – ο κ.Τσίπρας.
Αλλά ο κ.Τσίπρας προσφέρει μια ακόμα «υπηρεσία»: Αποδεικνύει ότι δεν αρκεί να αλλάζεις τους πρωταγωνιστές της κωμωδίας για να τερματιστεί η τραγωδία.
Ήγουν: Πρέπει να ανατρέψεις και τα αίτια της τραγωδίας ώστε να μην υπάρχει χώρος για την εναλλαγή του κάθε νέου χαλίφη στην θέση του παλιού χαλίφη.
Αυτή είναι η ικανή και αναγκαία συνθήκη ώστε να πάψει να διαιωνίζεται η σαπίλα της Δανιμαρκίας.
