2 Απριλίου 2014
Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Σας καλωσορίζω και σας ευχαριστώ για τη συμμετοχή σας. Συνερχόμαστε σήμερα στην πρώτη Σύνοδο της Πολιτικής Επιτροπής του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Χαιρετίζουμε τα μέλη της Πολιτικής Επιτροπής από την Περιφέρεια και θέλουμε να επισημάνουμε ότι σήμερα χιλιάδες Έλληνες και Ελληνίδες είναι άνεργοι, σε συσσίτια και δε ζουν αλλά διαβιούν κοντά στα όρια της φτώχειας. Είμαστε δίπλα σε κάθε δοκιμαζόμενο συμπολίτη μας.
Στην Ελλάδα η κρίση βαθαίνει. Αυτό το βιώνει καθημερινά η ελληνική κοινωνία. Το συντηρητικό μνημονιακό μπλοκ περί άλλα τυρβάζει. Αλλού είναι η χώρα και αλλού μια απομονωμένη πλέον κυβερνητική ηγεσία δίνει μάχες οπισθοφυλακών, με αποπροσανατολιστικές αντιπαραθέσεις σε σύμπραξη με ορισμένα δίκτυα των ΜΜΕ που διαμορφώνουν ψευδεπίγραφες ελπίδες προκειμένου να διασώσουν από την απόρριψη του εκλογικού σώματος που θα επέλθει τόσο στις ευρωεκλογές όσο και σε εθνικές εκλογές, διότι έχουν αντιληφθεί ότι θα ηττηθούν και ως αντίληψη και ως συμφέροντα και ως κατάπτωση στο δημόσιο βίο.
Η βαθιά αυτή κρίση οργανώθηκε με πολιτικές αποφάσεις και ήδη οι δυνάμεις του μνημονιακού μπλοκ επιδιώκουν να εισέλθουμε ως χώρα και ως κοινωνία στη δεύτερη φάση μιας παρατεταμένης κρίσης στην πολιτική, στην οικονομία που αφορά στη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Στα πλαίσια αυτά, οι σχεδιασμοί ορισμένων παραγόντων να μεταμορφωθούν με δήθεν νέα εκλογικά σχήματα, ήδη έχουν γίνει κατανοητοί ως προς τους σκοπούς τους. Οι Έλληνες πολίτες γνωρίζουν ότι τα εν λόγω δίκτυα και πρόσωπα αποτελούν μέρος του προβλήματος και όχι φορείς προοδευτικών λύσεων. Αυτοί οι μεταμορφισμοί αποτελούν τεύχη του ίδιου βιβλίου και των ίδιων παραγόντων που οδήγησαν τόσο τη χώρα σε διάλυση όσο και την προοδευτική παράταξη σε συντριβή.
Το κοινωνικά μειοψηφικό, μνημονιακό μπλοκ της σύγχρονης συντηρητικής συμμαχίας και τα «επιτεύγματα» της. Τα δήθεν νέα πολιτικά σχήματα.
Η πολιτική ζωή της χώρας κυριαρχείται σε επίπεδο κοινωνίας από ένα αίσθημα ματαίωσης, από φαινόμενα απαξίωσης και αποστροφής προς την Πολιτική και τα κοινά. Ζωντανές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας έχουν περιέλθει σε απάθεια και απραξία. Αγωνία διακατέχει εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών που προσπαθούν να διασφαλίσουν όρους επιβίωσης. Ο ελληνικός λαός έχει παράδοση δημοκρατικών και κοινωνικών αγώνων και θα απομονώσει τη στρατηγική του νεοφιλελευθερισμού που επιδιώκει για τη χώρα, μεταξύ των άλλων, την αποπολιτικοποίηση και μια αγοραία κοινωνική στάση. Την απάντηση προς μια προοδευτική κατεύθυνση της χώρας, θα τη δώσει η ελληνική νεολαία που ορισμένοι κύκλοι τη θεωρούν «απολιτικ» και αγοραία, προσδοκώντας να διασωθούν πολιτικά με δήθεν νέα πολιτικά σχήματα, που αποτελούν πρακτικές δεξιάς πολιτικής με δημοκρατικό προσωπείο, χωρίς ιδεολογία, χωρίς αρχές και αξίες. Θα αποτελέσουν όμως, μια ακόμη αποτυχημένη προσπάθεια διάσωσης της μειοψηφικής, μνημονιακής πολιτικής. Έντονα επίσης, είναι τα φαινόμενα της έλλειψης εμπιστοσύνης σε πολιτικές και κοινωνικές πρωτοβουλίες. Σε κεντρικό επίπεδο, ο δημόσιος βίος χαρακτηρίζεται από ένα καθεστώς πλήρους αποσύνθεσης και πολιτικής κατάπτωσης, που τα ΜΜΕ υπέρ-προβάλλουν, προκειμένου να αποσιωπήσουν τα «επιτεύγματα» αυτών πολιτικών ηγεσιών. «Επιτεύγματα» που συνιστούν τις συνέπειες της νεοφιλελεύθερης πολιτικής των μνημονίων που ασκούν και που αποτελούν γεγονότα και όχι αξιολογήσεις και τα οποία αποσιωπούν συστηματικά, γεγονότα που έχουν οδηγήσει σε πρωτοφανή αναδιανομή ισχύος και πλούτου υπέρ των ισχυρών, σε φτωχοποίηση εκατομμύρια Έλληνες και σε οικονομική και κοινωνική διάλυση και αφορούν σε:
• Ύφεση που ανέρχεται στο 5%,
• μείωση του Εθνικού πλούτου κατά 25% και πλέον (60 και πλέον δισεκατομμύρια ευρώ),
• 1 εκατομμύριο 500 χιλιάδες άνεργοι και 450 χιλιάδες οικογένειες χωρίς κανένα εργαζόμενο,
• μείωση των εισοδημάτων του 80% του πληθυσμού από 40% έως 60%,
• 200 χιλιάδες λουκέτα σε παραγωγικές επιχειρήσεις που θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια για την επαναλειτουργία τους τόσο ως προς την παραγωγή προϊόντων προστιθέμενης αξίας και εξαγωγικού χαρακτήρα,
• Δεκάδες χιλιάδες λουκέτα σε καταστήματα και απολύσεις,
• Αποσάθρωση της νέας γενιάς της χώρας με 150 χιλιάδες Έλληνες νέους επιστήμονες, μετανάστες. Το πιο μορφωμένο δυναμικό της ελληνικής νεολαίας που θα μπορούσε να συμβάλλει καθοριστικά σε μια σύγχρονη οικονομία της γνώσης για τη χώρα
• 3 εκατομμύρια 900 χιλιάδες άνθρωποι στα όρια της φτώχειας,
• δεκάδες χιλιάδες πολιτών σε ανθρωπιστική κρίση και σε συσσίτια,
• αναδιανομή δεκάδων δις από τις δυνάμεις της εργασίας στο κεφάλαιο,
• κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων,
• διάλυση των εργασιακών σχέσεων.
Οι πολιτικές αυτές έχουν όνομα. Είναι οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές στην κοινωνία και στην οικονομία που διαλύουν οικογένειες, επιχειρήσεις, κοινωνικές ομάδες και πολίτες που βρίσκονται σε καθεστώς απόλυτης φτώχειας. Αυτή η πολιτική δεν έχει σχέση με την προοδευτική παράταξη. Ενόψει της προπαγανδιζόμενης περάτωσης του ρόλου της τρόικα και του χαρακτήρα των μνημονίων, επιχειρούν ψευδόμενοι, να εμφανίσουν ότι βαίνουμε στην «μετά-μνημονιακή εποχή», ενώ είναι σαφές ότι οι εν λόγω μνημονιακές συμφωνίες εμπεριέχουν τον σκληρό πυρήνα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που θα αποτελέσουν τη βάση για ένα νέο δημοσιονομικό πρόγραμμα στα πλαίσια του Σύμφωνου Δημοσιονομικής Σταθερότητας της Ε.Ε., εάν δεν ηττηθεί αυτή η πολιτική και οι παρατάξεις που την εκπροσωπούν, και στη χώρα αλλά και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο στις προσεχείς ευρωεκλογές.
Δε νοείται σοσιαλιστική πολιτική παράταξη και νεοφιλελευθερισμός, προοδευτική πολιτική παράταξη και μνημόνια, ύφεση, ανεργία και διάλυση της συνεκτικής πορείας της ελληνικής κοινωνίας. Ορισμένοι οδήγησαν σε ρήξη τον προοδευτικό χώρο και είναι ιστορική η απόφαση μας αυτή να επανιδρύσουμε το χώρο του προοδευτικού, σοσιαλιστικού, δημοκρατικού κινήματος. Τόσο ως προς τις αρχές όσο και ως προς τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας. Και καθημερινά με τη δράση μας συναντιόμαστε με πολίτες και αγωνιστές που έχουν σοσιαλιστικές αξίες και αρχές και από κοινού συμβάλλουμε και οργανώνουμε κατευθύνσεις και δράσεις για την προοδευτική έξοδο από την κρίση. Οι δυνάμεις της συντήρησης και του νεοφιλελευθερισμού επιχειρούν να διασφαλίσουν συγκεκριμένα συμφέροντα στην πορεία της κρίσης που μπαίνει τώρα στη δεύτερη φάση.
Στην πρώτη φάση είχαν 3 στόχους: να ιδιοποιηθούν ένα μέρος του πλούτου της χώρας, να ιδιωτικοποιήσουν σε «τιμή ευκαιρίας» δυναμικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας καθώς και ακίνητη περιουσία του Δημοσίου, να υποτιμήσουν τα περιουσιακά στοιχεία και τις αμοιβές εργασίας και να επιβάλλουν ένα μοντέλο δορυφορικής και συμπληρωματικής οικονομίας για την Ελλάδα. Τώρα οργανώνουν τη δεύτερη φάση της κρίσης όπου προτάσσεται η συζήτηση για τη μη βιωσιμότητα του χρέους και ανάλογα με τη λύση που θα δοθεί θα εξυπηρετηθούν είτε τα συμφέροντα του λαού είτε ορισμένων κύκλων
Το νέο δημοσιονομικό πρόγραμμα στα πλαίσια του δημοσιονομικού συμφώνου σταθερότητας, δεν θα έχει σα βάση την ανάπτυξη και τη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων αλλά τη διαιώνιση της μονόπλευρης λιτότητας, της ύφεσης, της ανεργίας και των μικρό-παροχών, προκειμένου να ελεγχθούν τμήματα του εκλογικού σώματος και κοινωνικές ομάδες.
Για την έξοδο από την κρίση, έχουμε δύο διαφορετικές στρατηγικές, που αφορούν η μια στο νεοφιλελευθερισμό, στην ύφεση, στην ανεργία, στη φτώχεια και στη διάλυση των επιχειρήσεων και η άλλη στην προοδευτική έξοδο από την κρίση, στην ανάπτυξη, στην αναδιανεμητική πολιτική, στην πάταξη της φοροδιαφυγής και στην αύξηση των δημόσιων εσόδων, στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, στις επιχειρήσεις σε δυναμικούς κλάδους με νέες τεχνολογίες και στην αξιοπρεπή διαβίωση. Αλλά αυτές αφορούν στην εξυπηρέτηση διαφορετικών συμφερόντων και αυτό εκφράστηκε και εκφράζεται σε πολιτικό επίπεδο. Και είναι προφανές ότι κεντρική μας επιδίωξη μας είναι να ηττηθεί αυτή η πολιτική για να ανοίξει ο δρόμος για μια προοδευτική και δημοκρατική διακυβέρνηση της χώρας.
Η κρίση πρωτίστως, τόσο στη χώρα όσο και στην Ε.Ε. και διεθνώς, έχει στη βάση της τη νέο-συντηρητική, νεοφιλελεύθερη στρατηγική που επικράτησε και η οποία σωρεύει κέρδη για τον παρασιτισμό και ζημιές για τους λαούς. Οι νεοφιλελεύθερες δυνάμεις της Ε.Ε. προωθούν συμφέροντα έξω από κατεκτημένες αρχές αμοιβαιότητας και συνεργασίας, αποδομούν την ίδια την Ευρώπη και ωθούν στην αναβίωση των εθνικισμών. Αιχμή της κρίσης, που τη βιώνουν καθημερινά οι Έλληνες πολίτες, αποτελούν οι ακραίες νεοφιλελεύθερες επιλογές και τα μνημόνια λιτότητας, διάλυσης του κοινωνικού κράτους και κατάλυσης δικαιωμάτων.
Έχουμε όλες τις δυνατότητες να οδηγήσουμε σε ήττα σε κάθε χώρα και συνολικά στην Ε.Ε. αυτή την πολιτική που στην Ελλάδα εκφράζεται μέσα από το κοινωνικά μειοψηφικό, μνημονιακό μπλοκ της σύγχρονης συντηρητικής συμμαχίας Ν.Δ. και του εναπομείναντος, μεταλλαγμένου ΠΑΣΟΚ.
Η πολιτική αυτή που είναι ο πυρήνας του νεοφιλελευθερισμού, συνιστά σύγχρονη βαρβαρότητα και πολιτικό μεσαίωνα. Γιατί νέα βαρβαρότητα και πολιτικό μεσαίωνα αποτελούν η μονόπλευρη λιτότητα, η ανεργία, η φτώχια, η ύφεση, η φοροδιαφυγή, η φτωχοποίηση ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων, το κλείσιμο χιλιάδων επιχειρήσεων, η πλήρης κατάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων, η πλήρης απαξίωση των δημοκρατικών θεσμών και το καθεστώς «έκτακτης ανάγκης», η συγκέντρωση πλούτου και οι προκλητικές ανισότητες απέναντι σε εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, που το κυρίαρχο τους θέμα πλέον, είναι η αξιοπρεπής διαβίωση.
Η διεθνής συγκυρία και οι επερχόμενες Ευρωεκλογές. Η απόφαση μας για συμμετοχή σε αυτή τη μάχη, ως νέα πολιτική δύναμη.
Η κρίση αυτή που προκάλεσε η χρηματιστηριακή ολιγαρχία και συνολικά το χρηματοπιστωτικό σύστημα σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο, αποτέλεσε το υπόβαθρο και για την πρόσφατη επέμβαση στην Ουκρανία, όπου η στρατηγική των ΗΠΑ ήταν να αποτρέψουν την ευρασιατική ένωση που προωθεί η ηγεσία της Ρωσίας και επιδίωξη του πυρήνα της Ευρωπαϊκής ένωσης ήταν να εντάξει την Ουκρανία σε καθεστώς σύνδεσης με την Ε.Ε. Γεωστρατηγικές και γεωπολιτικές επιδιώξεις είχαν σαν αποτέλεσμα να προκληθεί τεράστιας έκτασης κρίση, που προκάλεσε ένταση συνολικά στο διεθνές σύστημα και κρίση στις σχέσεις Ρωσίας- ΗΠΑ και των συμμάχων της στην Ε.Ε. Ως αποτέλεσμα είχε την εξέλιξη στην Κριμαία με την προσάρτηση στη Ρωσία και την ένταξη της Ουκρανίας στο ΔΝΤ. Οι δήθεν εκπρόσωποι των δυνάμεων της ελευθερίας και της δημοκρατίας, χρησιμοποίησαν φασιστικά τάγματα εφόδου και ένοπλης δράσης προκειμένου να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα. Αποτελεί ένα σύγχρονο μάθημα το πώς συγκεκριμένα συμφέροντα και δυνάμεις προωθούν τις επιδιώξεις τους. Και δεύτερον, πώς οργανώνεται η κρίση σε μια σειρά από χώρες από πολιτικά και οικονομικά δίκτυα. Τα ενεργειακά δίκτυα σαφώς και αποτέλεσαν σημαντική παράμετρο. Ορισμένοι επιδιώκουν την αναβίωση του ψυχροπολεμικού κλίματος.
Υπεύθυνες και υπόλογες στη διεθνή κοινότητα για αυτή την επιθετική επέμβαση που αποσταθεροποίησε μια ευρωπαϊκή χώρα, όπως η Ουκρανία, είναι η ηγεσία των ΗΠΑ και ορισμένες κυβερνήσεις της Ε.Ε. που μπαίνουν σε ολισθηρό δρόμο, ως εκφραστές της κρίσης του καπιταλισμού-καζίνο. Και είναι προφανές πως όπως κάθε προοδευτική δύναμη που ενστερνίζεται την Ειρήνη και τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου, καταδικάζουμε αυτή την ψυχροπολεμική πολιτική επεμβάσεων σε άλλες χώρες.
Όσον αφορά στην Κύπρο, επανέρχονται οι δυνάμεις που ο σχεδιασμός τους έχει ως βάση την επί της ουσίας, αναγνώριση της διχοτόμησης και της εισβολής, αφού το σχέδιο προβλέπει κυριαρχία εδάφους, όχι συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά εξαρχής ίδρυση δύο κρατιδίων, επιδιώξεις που δεν έχουν σχέση με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και το Διεθνές Δίκαιο. Δεν αποτελούν διζωνική, δικοινοτική λύση για την Κύπρο.
Οι ίδιες δυνάμεις επιδιώκουν να εγκαταστήσουν τον αγωγό διέλευσης των ενεργειακών πόρων της Κύπρου, μέσω της Τουρκίας, ακυρώνοντας τον ευρωπαϊκό αγωγό. Ασφαλώς, ύστερα από 40 χρόνια πρέπει να δοθεί λύση στο Κυπριακό ζήτημα. Αλλά όχι στη βάση της εισβολής και της κατοχής. Όχι στη βάση της διχοτόμησης. Χρειάζεται βιώσιμη λύση με βάση τις αρχές του διεθνούς δικαίου και του ευρωπαϊκού κεκτημένου.
Ενόψει της διενέργειας των Ευρωεκλογών στις 28 χώρες της Ε.Ε., έχει σημασία να επισημάνουμε ότι η Συνθήκη του Μάαστριχτ αλλά και της Λισσαβόνας δεν μπορεί να αποτελέσουν τη θεσμική βάση για την έξοδο από την κρίση που ταλανίζει τόσο την Ευρωζώνη όσο και την Ε.Ε. συνολικά. Πρέπει να θεωρηθεί ότι αποτελούν αποτυχία στην εξέλιξη των συνθηκών της Ε.Ε. του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι Μια νέα θεμελίωση με βάση την καθιέρωση της αρχής των εγγυήσεων εκ μέρους της Ε.Ε. για τις υποχρεώσεις κάθε μέλους της πρέπει να αποτελέσει ακρογωνιαίο λίθο της αναθεώρησης συνθηκών σε συνδυασμό με την κοινωνική συνοχή και την ανάπτυξη. Η ισοτιμία δε μπορεί να περιλαμβάνει πλεονασματικές και ελλειμματικές χώρες.
Αυτή η αστάθεια που επικρατεί, ευνόησε και ευνοεί συγκεκριμένα συμφέροντα. Οι Ευρωπαϊκοί λαοί χρειάζονται πολιτική ένωση, ομοσπονδία, κοινή εξωτερική και οικονομική πολιτική, αυτόματες μεταβιβάσεις πόρων και πλεονασμάτων.
Χρηματοπιστωτικές ελίτ και πολυεθνικές ασφαλώς και έχουν την υποστήριξη των συντηρητικών δυνάμεων στην Ε.Ε. Αυτή η παράταση της κρίσης έχει την υποστήριξη πολιτικών δυνάμεων που είναι στον άξονα των νεοφιλελευθέρων και αυταρχικών πολιτικών και εκφράζονται από τα συντηρητικά και δεξιά κόμματα και τη δεξιά σοσιαλδημοκρατία που είναι πλήρως ενσωματωμένη στη στρατηγική της χρηματιστηριακής ολιγαρχίας και πολυεθνικών ομίλων, με αποτέλεσμα ακροδεξιές και εθνικιστικές πολιτικές ομάδες να ωθούν σε περαιτέρω αμφισβήτηση των δημοκρατικών πολιτικών εξελίξεων στην Ε.Ε.
Είναι χαρακτηριστική η πρόσφατη έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τόσο για τις αντιφάσεις όσο και για την υποκρισία ως προς το περιεχόμενο. Από τη μια πλευρά, έχει μια απολογητική στάση και δικαιολογεί το μονόδρομο της ύφεσης, της λιτότητας και της φτώχειας που επέβαλε η τρόικα σε μια σειρά από χώρες με το ΔΝΤ και από την άλλη στηλιτεύει τους μηχανισμούς που έστησε το εν λόγω δίκτυο και υποστηρίζει ότι όφειλε η Ε.Ε. να έχει προχωρήσει στη σύσταση του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, θεσμό που οι προοδευτικές δυνάμεις απαιτούσαν να υλοποιηθεί εδώ και πολλά χρόνια. Πέραν τούτου, είναι απαράδεκτο, η ΕΚΤ να δανείζει τράπεζες για να δανείζουν τα κράτη-μέλη, κερδοσκοπώντας με τη διαφορά των επιτοκίων και να μην υπάρχει θεσμοθέτηση του απευθείας δανεισμού των κρατών-μελών ώστε να λειτουργεί η ΕΚΤ ως δανειστής τελευταίας καταφυγής. Και αυτό δείχνει την αδυναμία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να αλλάξει αποφάσεις τις κυρίαρχης ομάδας στην Ε.Ε. που προωθεί ή ανέχεται τα συμφέροντα μιας Γερμανικής Ευρώπης, υπονομεύοντας μια σειρά από ευρωπαϊκές συνθήκες.
Οι λαοί της Ε.Ε. και οι προοδευτικές δυνάμεις χρειαζόμαστε αναθεώρηση ορισμένων συνθηκών σε προοδευτική κατεύθυνση, για να βγει η Ε.Ε. από την ύφεση και την ανεργία, για να προωθήσουμε την ανάκαμψη, τις δημόσιες επενδύσεις για να υπάρχουν βιώσιμες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Προκειμένου να ανατρέψουμε τις ανισότητες πλεονασματικών και ελλειμματικών, πιστωτών και οφειλετών πλούσιων και φτωχών περιοχών στην Ε.Ε. Η Ε.Ε. πρέπει να έχει ως βάση την Κοινωνική Συνοχή απέναντι στις ανισότητες, τη Δημοκρατία απέναντι στον αυταρχισμό και να αποτελεί ζώνη ειρηνικών εξελίξεων τόσο στην Ευρώπη όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Στο οικονομικό επίπεδο χρειαζόμαστε ανάπτυξη, στο κοινωνικό επίπεδο χρειαζόμαστε συνοχή και στο πολιτικό επίπεδο χρειαζόμαστε δημοκρατική ηγεσία κοινής αποδοχής και όχι αποφάσεις διακυβερνητικών ή της γερμανικής πολιτικής και οικονομικής ελίτ.
Η δημοκρατική και προοδευτική εξέλιξη τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ε.Ε. αποτελεί τη βάση για την ελπίδα επανάκτησης της ισοτιμίας μας, ως Ελλάδα, απέναντι σε λογικές «αποικίας χρέους», υπόθεση που αφορά και σε άλλες χώρες της Ε.Ε. και να ανατρέψουμε τους σχεδιασμούς που έχουν ορισμένες ελίτ στην Κεντρική Ευρώπη να καταστήσουν δορυφορικές μια σειρά από χώρες είτε στο κέντρο είτε στην περιφέρεια. Το κυρίαρχο ζήτημα είναι η Πολιτική και οι πολιτικές ηγεσίες που έχουν υποταχθεί στα δίκτυα των χρηματοπιστωτικών και χρηματιστηριακών επιδιώξεων. Η πραγματική οικονομία και οι επιχειρήσεις σε δεκάδες χώρες της Ε.Ε. δεν μπορεί να αποτελούν όμηρο τους.
Με πολιτικές αποφάσεις επικράτησαν τα παρασιτικά δίκτυα των κερδοσκόπων, οι αυθαιρεσίες των τραπεζών, οι αυθαιρεσίες στα χρηματιστήρια σε συνεργασία με πολυεθνικές. Υποστηρίχθηκαν από πολιτικές ηγεσίες ενάντια στα συμφέροντα της πλειοψηφίας των εργαζομένων αλλά και άλλων επιχειρήσεων έξω από καρτέλ και πολυεθνικά δίκτυα. Είναι χαρακτηριστική η επιβολή στην Ελλάδα για τη μη αναδιάρθρωση και μη διαγραφή μέρους του χρέους προκειμένου μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες να διασφαλίσουν τις κερδοσκοπικές τους επιδιώξεις με τη σύμπραξη πολιτικών ηγεσιών για τη βίαιη λιτότητα, τη φτωχοποίηση και τη διάλυση εκτεταμένων παραγωγικών δραστηριοτήτων. Αυτή η Ε.Ε. δεν είναι των λαών, δεν είναι της ανάπτυξης, δεν είναι της δημοκρατικής εξέλιξης. Και είναι προφανές ότι πρέπει να ηττηθεί αυτή η πολιτική που η βάση της είναι ο νεοφιλελευθερισμός και τα μνημόνια και να ηττηθούν και οι δυνάμεις που την υπηρέτησαν. Χρειαζόμαστε έξοδο από την κρίση σε κάθε χώρα και σε όλη την Ε.Ε. και είναι υπόθεση των πολιτών και των προοδευτικών δυνάμεων τόσο στην Ελλάδα όσο και σε κράτος-μέλος της Ε.Ε.
Οι επερχόμενες Ευρωεκλογές έχουν σαφή πολιτικό χαρακτήρα. Προσδοκούμε ότι η μεγάλη πλειοψηφία θα κρατήσουμε ψηφοδέλτια δημοκρατικά και προοδευτικά, θα απομονώσουμε την αποχή και τις αντιδραστικές επιλογές και όπου και εμείς σήμερα σε αυτή τη Σύνοδο μας, λαμβάνουμε την απόφαση για τη συμμετοχή μας σε αυτή τη μάχη, ως νέα πολιτική δύναμη και όπου στη συνέχεια θα λάβουμε μέρος στις εθνικές εκλογές που θα αποτελέσουν και την πρώτη περίοδο αξιολόγησης των δυνάμεων μας και των θέσεων μας στην υπηρεσία του ελληνικού λαού.
Ήδη δίνουμε τη μάχη για την ανάδειξη έντιμων, δημοκρατικών και προοδευτικών δημοτικών αρχών για να αποκτήσουμε ξανά Αυτοδιοίκηση, γιατί η τρόικα, τα μνημόνια και το ΔΝΤ διέλυσαν οργανωτικά και οικονομικά αυτό τον θεσμό της ελληνικής Δημοκρατίας και μιλούμε πλέον περί «ετεροδιοίκησης». Και ασφαλώς θα δώσουμε τη μάχη για προοδευτικές περιφερειακές αρχές με κριτήρια τόσο πολιτικά όσο και έντιμης διαχείρισης μεγάλων οικονομικών δραστηριοτήτων σε κάθε περιφέρεια. Είναι αυτονόητο ότι το αποτέλεσμα κυρίως των Ευρωεκλογών αλλά και των εκλογών στην Τ.Α. θα δημιουργήσει νέα δεδομένα για την συνολική πολιτική εξέλιξη στη χώρα.
Η Δημοκρατική Προοδευτική Κυβερνητική Λύση. Το συρρικνωμένο νεοφιλελεύθερο μπλοκ ήρθε η ώρα να οδηγηθεί στην αντιπολίτευση.
Δυνάμεις του συντηρητικού και μνημονιακού μπλοκ και πολιτικοί παράγοντες με οικονομικούς κύκλους σχεδιάζουν να συνεχιστεί αυτή η φθοροποιός πορεία μέχρι τον Ιούνιο του 2016, στηριζόμενοι σε μια ισχνή πλειοψηφία με όλα όσα διαλαμβάνονται στο Κοινοβούλιο. Οι σχεδιασμοί αυτοί είναι μειοψηφικοί στην ελληνική κοινωνία. Διότι στους σχεδιασμούς των ανωτέρω κύκλων επιδίωξη είναι να συγκροτήσουν «προεδρική πλειοψηφία» 180 βουλευτών από την παρούσα Βουλή προκειμένου να εκλεγεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με το πέρας της θητείας του νύν Προέδρου της Δημοκρατίας.
Οι εν λόγω σχεδιασμοί είναι απαράδεκτοι και οδηγούν σε περαιτέρω απαξίωση ορισμένες δυνάμεις του κοινοβουλευτικού μας συστήματος. Είναι επιτακτική ανάγκη να διενεργηθούν Εθνικές Εκλογές και από τη Βουλή που θα προκύψει να εκλεγεί ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας με την κανονική λήξη της θητείας του νύν Προέδρου.
Η χώρα και ο ελληνικός λαός χρειάζονται ελπίδα με βάση τις πραγματικές δυνατότητες. Προοπτική εξόδου από το φαύλο κύκλο της κρίσης, το φαύλο κύκλο της λιτότητας της ύφεσης και της ανεργίας, προοπτική για ένα καλύτερο αύριο. Η ελληνική κοινωνία επιζητά βιώσιμες πολιτικές λύσεις για την έξοδο από την κρίση και όχι αναμετρήσεις.
Στην προοδευτική κατεύθυνση της χώρας δεν συμβάλλουν τα διλήμματα τύπου «ή εμείς ή αυτοί», η πόλωση και η δημιουργία αντί-συσπειρώσεων που προωθούν ορισμένες δυνάμεις και που πάντα ιστορικά ενίσχυαν και ισχυροποιούσαν τις επιδιώξεις της Δεξιάς.
Όπως επίσης, δε συμβάλλουν και πρακτικές συγκρότησης μετώπων χωρίς συνεκτικές πολιτικές, που να πατούν στερεά στο έδαφος πραγματικών λύσεων για την κατάσταση που βρίσκεται η χώρα. Την πρακτική των μετώπων και των συμμαχιών για να φύγει η Δεξιά, την έχουμε γνωρίσει.
Θέση μας είναι η ενότητα του λαού στη βάση και η δημοκρατική συνεργασία πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων σε όλα τα επίπεδα που να βασίζεται σε κοινές θέσεις και λύσεις για την έξοδο από την κρίση.
Εκτίμηση μας είναι και από τις τάσεις που διαμορφώνονται στο εκλογικό σώμα ότι οι Κυβερνήσεις Συνεργασίας θα αποτελούν την πολιτική βάση διακυβέρνησης της χώρας για την επόμενη περίοδο. Οι μονοκομματικές κυβερνήσεις δεν αποτελούν προοπτική για τη χώρα. Η δική μας θέση είναι ότι χρειαζόμαστε Κυβερνήσεις πολιτικής συνεργασίας που θα διαμορφώσουν συνθήκες σταθερότητας, ισότιμης διαπραγμάτευσης στην Ε.Ε. και δημοκρατικής ανάτασης του λαού και της νεολαίας, όπως και συνεργασίας ανάμεσα σε πολιτικές δυνάμεις ή κοινωνικές οργανώσεις με βάση προγραμματικά σχέδια και προσδιορισμούς γενικότερου χαρακτήρα, ως προς την πορεία της χώρας. Γιατί η κύρια αντίθεση για αυτή την περίοδο στη χώρα είναι ανάμεσα στον νεοφιλελευθερισμό και την ελληνική κοινωνία. Το συρρικνωμένο νεοφιλελεύθερο μπλοκ ήρθε η ώρα να οδηγηθεί στην αντιπολίτευση.
Εμείς, ως Σοσιαλιστικό Κόμμα, ως αυτόνομη πολιτική δύναμη θα δώσουμε τη μάχη για τη νίκη και την προοδευτική έξοδο από την κρίση. Μπορούμε να συμβάλλουμε σε λύσεις που έχει ανάγκη η χώρα σε αντίθεση με τις λογικές της πόλωσης και των μετώπων.
Η χώρα χρειάζεται μια νέα πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία. Χρειάζεται μια δημοκρατική, προοδευτική διακυβέρνηση που θα δώσει αγώνες ενάντια στη νεοφιλελεύθερη στρατηγική και στο κυρίαρχο οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο. Θα συμβάλλει αποφασιστικά στην ανάκτηση της αυτονομίας της πολιτικής από κάθε είδους συμφέροντα αλλότρια προς το δημόσιο συμφέρον της χώρας και της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, που θα απαλλάξει τον τόπο και την ΕΕ από το ΔΝΤ και την νεοφιλελεύθερη επικυριαρχία και θα συμβάλλει στη θεσμοθέτηση ενός Ευρωπαϊκού νομισματικού μηχανισμού, αμοιβαιοποίησης του χρέους, εισαγωγής του θεσμού των ευρωομολόγων, μιας κοινής τραπεζικής αρχής και εγγύησης των καταθέσεων και μιας κοινά αποδεκτής δημοσιονομικής πολιτικής με βάση τις πραγματικές δυνατότητες των χωρών-μελών της Ε.Ε. και με αντίστοιχες μεταβιβάσεις από τις πλεονασματικές χώρες στις ελλειμματικές.
Η δημοκρατική και προοδευτική λύση στο οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα της χώρας, προϋποθέτει καταρχήν, την ήττα του μνημονιακού μπλοκ, νέα διακυβέρνηση και νέα οικονομική και κοινωνική πολιτική που θα βασίζεται στη βιωσιμότητα του χρέους και στις πραγματικές δυνατότητες της χώρας και σε ένα έκτακτο πρόγραμμα δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων για το πρώτο και καθοριστικό ζήτημα της ελληνικής κοινωνίας, την αντιμετώπιση της ανεργίας και για τη βαθμιαία αποκατάσταση των καταστραφέντων διαθέσιμων εισοδημάτων των ελληνικών νοικοκυριών. Μια νέα κυβέρνηση που θα εξασφαλίσει καταρχήν, τα ελάχιστα. Δηλαδή, μια σχετική ρευστότητα στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα και ένα πρόγραμμα έκτακτων ενισχύσεων από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Για να μπορούμε να μιλήσουμε εν συνεχεία, για μια νέα περίοδο και για την οργάνωση και την απόδοση της ελληνικής οικονομίας βραχύ-μεσοπρόθεσμα.
Το καθοριστικό ζήτημα όσον αφορά την έξοδο από την κρίση ήταν και εξακολουθεί να είναι: σε ποια κατεύθυνση, υπέρ ποιών συμφερόντων, με ποιες πολιτικές επιλογές και με ποιες κοινωνικές δυνάμεις.
Σε όλη τη χώρα πλέον, η κεντρική συζήτηση αφορά στην εναλλακτική λύση. Το παραγωγικό κεφάλαιο της χώρας, οι παραγωγικές της δυνάμεις, οι δυνάμεις της εργασίας στις πόλεις, και στην ύπαιθρο, η νεολαία, οι άνεργοι, η μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας θέλουν μια δημοκρατική και προοδευτική λύση.
Στην παρούσα κρίσιμη περίοδο, προέχουν οι απαντήσεις για ουσιώδη και καθοριστικά προβλήματα της χώρας που αφορούν στην Οικονομία, στο σύνολό της και είναι η διάλυση της παραγωγικής βάσης, η κατασπατάληση πόρων, η φοροδιαφυγή, η παραοικονομία η ανεξέλεγκτη εξαγωγή καταθέσεων σε ξένες τράπεζες και η εισφοροδιαφυγή, η αποτυχία στους δημοσιονομικούς στόχους καθώς και το πολυσυζητημένο θέμα της χαμηλής παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας που δεν είναι οι αμοιβές. Προέχουν δηλαδή, οι σημαντικές πρωτοβουλίες που πρέπει να αναλάβουν οι δυνάμεις του παραγωγικού κεφαλαίου της χώρας διότι από το περιεχόμενο των παραγωγικών δραστηριοτήτων και τις κατευθύνσεις της αναπτυξιακής διαδικασίας, θα διαμορφωθούν οι δυνατότητες για την έξοδο από την κρίση ή θα συνεχιστεί η διαιώνιση της.
Προς αυτή την κατεύθυνση, τι πρέπει να κάνουμε εμείς ως Σοσιαλιστές σήμερα και τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα;
Μια πολιτική και οικονομική συνεργασία σε επίπεδο Ε.Ε. και διεθνώς με βασικές επιλογές:
Πρώτον: Να καταστεί το χρέος βιώσιμο.
Δεύτερον: Τη σύνταξη ενός νέου –οικονομικά και κοινωνικά βιώσιμου-δημοσιονομικού προγράμματος σταθερότητας από κοινού με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στα πλαίσια του δικαιώματος της πολιτικής ισοτιμίας της χώρας.
Τρίτον: Σύνταξη από κοινού με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενός έκτακτου προγράμματος χρηματοδότησης αναπτυξιακών δράσεων κατά κλάδο και περιφέρεια, με συμμετοχή και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων στα πλαίσια και της αποκατάστασης της βλάβης στην ελληνική οικονομία που επέφεραν τα αποτυχημένα και βίαια μέτρα κατά της χώρας από τις αποφάσεις της διακυβερνητικής της Ε.Ε αλλά και άλλων οργάνων της.
Τέταρτον: Διάλυση της τρόικα και έξοδος του ΔΝΤ τόσο από τη χώρα όσο και από την Ε.Ε. Ανάκτηση της πολιτικής αυτονομίας της χώρας και στα πλαίσια της συζήτησης στους κόλπους της Ε.Ε. για την σύσταση Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου.
Πέμπτον: Πολιτικές και νομοθετικές πρωτοβουλίες για την επανάκτηση δικαιωμάτων των δυνάμεων της εργασίας και της παραγωγής και τη δίκαιη συμμετοχή τόσο για την έξοδο από τη κρίση όσο και για την αναδιανομή του ΑΕΠ της χώρας.
Έκτο: Τη προώθηση για συνολική λύση της ευρωπαϊκής κρίσης .
Καθοριστική θεωρούμε τη στρατηγική για μια τέτοια Πολιτική Συμφωνία, που θα βασίζεται σε επιδιώξεις στα πλαίσια της Ε.Ε. και διεθνώς αλλά το πρόγραμμα πρέπει να έχει σχέση με τα πραγματικά δεδομένα.
Η χώρα χρειάζεται συνεπώς, ένα σχέδιο κλαδικό και περιφερειακό με πραγματικούς όρους για την ανασύνταξη της παραγωγικής βάσης της χώρας. Η χώρα χρειάζεται ένα πρόγραμμα κοινωνικής συνοχής με δίκαιη συμμετοχή στα βάρη.
Στα πλαίσια της παραγωγικής ανασυγκρότησης, πρέπει να αντιμετωπίσει την ανθρωπιστική κρίση με άμεσα μέτρα ανακούφισης αλλά ταυτόχρονα προτεραιότητα μιας δημοκρατικής και προοδευτικής κυβέρνησης πρέπει να αποτελέσει η σύσταση και η δημιουργία μιας πρωτοπόρας Ακαδημίας της καινοτομίας, πληροφορικής, βιοτεχνολογίας, περιβάλλοντος και νέας γενιάς συστημάτων ΑΠΕ. Ένα πλέγμα συνεργασιών με ευέλικτες δομές που θα συνενώνει τα κέντρα έρευνας, τις μονάδες έρευνας των ΑΕΙ και ΤΕΙ, τις επιχειρήσεις τεχνολογίας και δικτύων και θα αποτελέσει πρότυπο και τομέα συμμετοχής στο ΑΕΠ, παράγοντα δημιουργίας πλούτου, θέσεων εργασίας και νέων προϊόντων. Γιατί κεντρικό ζήτημα είναι πώς μπορεί να βγει η χώρα από την κρίση. Μέσω του δυναμικού υψηλής μόρφωσης που διαθέτει η νέα γενιά του τόπου ή με την «επιστροφή στα χωράφια;» Αν μια φορά το κυρίαρχο θέμα είναι η ανεργία των νέων, ίσης και ανώτερης σημασίας αποτελεί το ότι η νέα γενιά τόσο για την ευημερία της χώρας συνολικά όσο και την ατομική τους πρόοδο και εξέλιξη, χρειάζεται να εργαστεί σε θέσεις οικονομίας της γνώσης. Η αναβάθμιση της χώρας που επετεύχθη σε πολλούς τομείς, όπως το ανθρώπινο δυναμικό της χώρας με υψηλό επίπεδο γνώσεων, πρέπει να αποτελέσει μαζί με τη μεταφορά πόρων προς την καινοτομία και την οικονομία γνώσης, επιλογή άμεσου, βραχυπρόθεσμου και μεσοπρόθεσμου χαρακτήρα.
Λόγω της καταστροφής επιχειρήσεων και θέσεων εργασίας, ορισμένοι κύκλοι που δεν είναι και τόσο άδολοι, προβάλλουν ως πανάκεια την επιστροφή στον αγροτικό τομέα και την πρωτογενή παραγωγή. Όσοι κατευθύνουν στην παραγωγή προϊόντων χωρίς προστιθέμενη αξία, χωρίς ποιότητα, χωρίς βιομηχανία και ως εκ τούτου δευτερογενή τομέα και υπηρεσίες υψηλού επιπέδου και σύγχρονα δίκτυα, απλώς αποτελούν μέρος των κερδοσκοπικών επιδιώξεων και της οικονομικής καθήλωσης του τόπου. Ανταγωνιστική οικονομία δε χτίζεται χωρίς επενδύσεις, με υποβαθμισμένα προϊόντα, τριτοκοσμικές αμοιβές και εφεδρείες ανέργων.
Δεύτερον, θα πρέπει να συγκροτηθεί Έκτακτη Μονάδα στα Υπουργεία Ανάπτυξης, Αγροτική πολιτικής και Εργασίας που θα ασχοληθεί με το να αναδιανείμει δυνατότητες και πόρους και να διαμορφώσει κέντρα πρωτοβουλίας για συνδυασμό όλων των επιπέδων παραγωγής και ανάπτυξης. Σε ένα πνεύμα αλληλεγγύης που θα ενώνει τις πιο δημιουργικές δυνάμεις της νέας γενιάς και θα αξιοποιεί τις γνώσεις τους. Θα προχωρήσει, δημιουργώντας έναν τόπο διαβούλευσης, σε αξιολόγηση όλων των επιχειρήσεων –σκελετών που έκλεισαν και ερήμωσαν σε όλες τις ΒΙ.ΠΕ της χώρας, συστήνοντας Επιτροπές Αξιολόγησης και επαναλειτουργίας χιλιάδων επιχειρήσεων τόσο από επιστήμονες και γνώστες όσο και από φορείς της Τ.Α. αλλά και από περιφερειακά ΑΕΙ και ΤΕΙ με άμεση κινητοποίηση και των εργαζομένων ανά κλάδο και περιοχή. Προκειμένου να συγκροτηθούν τοπικές και περιφερειακές συμπράξεις έκτακτες και κατεπείγουσες. Αξιολόγηση ανθρώπινου δυναμικού συνολικά για όλες τις επιχειρήσεις. Αυτή η διαδικασία θα αφορά τόσο στον πρωτογενή όσο και στο δευτερογενή τομέα καθώς και σε δυναμικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας. Οι πόροι μπορούν να προέλθουν από μια αναδιάρθρωση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ ή από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.
Θέση μας είναι ότι το ελληνικό δημόσιο με την αποστέρηση εισοδημάτων των μη εχόντων, ανέλαβε τη διάσωση των χρεοκοπημένων ελληνικών τραπεζών, οι οποίες συνεχίζουν να είναι σε κατάσταση μη βιώσιμη και ισχυρότερα τραπεζικά δίκτυα επιδιώκουν τον έλεγχο των τραπεζών ελληνικών συμφερόντων. Ως εκ τούτου, βασική επιλογή μιας νέας κυβέρνησης αποτελεί ο δημόσιος έλεγχος του τραπεζικού συστήματος. Και άλλες χώρες της Ε.Ε. έχουν δημόσιες τράπεζες και επιχειρήσεις.
Η ανασύνταξη της χώρας θα πρέπει να στηριχθεί στην οικονομία της γνώσης και στη νέα γενιά των Ελλήνων και των Ελληνίδων που έχουν γνώσεις, που έχουν θέληση και δεξιότητες. Δεν μπορεί να στηριχθεί στη λογική του οικονομικού ντάμπινγκ της φθηνής εργασίας και των φτηνών προϊόντων. Για να υπάρξει ανάταση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και συμμετοχή σε μια ειλικρινή προσπάθεια για την έξοδο από την κρίση χρειάζεται Δικαιοσύνη. Χρειάζεται αναδιανομή του πλούτου, χρειάζεται εντιμότητα. Πράγματα που λείπουν σήμερα από το δημόσιο βίο και αντί αυτών κυριαρχεί η χειραγώγηση, οι μεθοδευμένες δημοσκοπήσεις και το σήριαλ της παραπληροφόρησης και της μετάθεσης των δημόσιων συζητήσεων από τα ουσιώδη προβλήματα που αντιμετωπίζουν εκατομμύρια συμπολίτες μας.
Η χώρα δεν έχει ανάγκη από άλλη παραπληροφόρηση και εκβιαστικά διλήμματα. Χρειάζεται γνώση, πληροφόρηση και διάλογο επί της ουσίας και επί των πραγματικών προβλημάτων και των συνακόλουθων λύσεων. Δεν χρειάζεται άλλο εμπόριο φόβου και μονολόγους σε στυλ πολεμικών ανακοινωθέντων προκειμένου να εξουδετερώσουν κάθε συμμετοχή και δημοκρατικό προσανατολισμό των πολιτών Για το σκοπό αυτό, θα αναλάβουμε άμεσα πρωτοβουλία για την συγκρότηση Ομίλου προσωπικοτήτων που θα αφορά τη δημιουργία Δημοκρατικής Τηλεόρασης με στόχο την πληροφόρηση και προβολή των θέσεων των προοδευτικών κινημάτων πολιτικών δυνάμεων και οργανώσεων.
Οι Σοσιαλιστές είναι στην όχθη των Προοδευτικών δυνάμεων. Δε νοείται Νεοφιλελεύθερη πολιτική και Προοδευτική παράταξη.
Η συγκρότηση της Προοδευτικής παράταξης συνδέεται με το γεγονός ότι δεν μπορούν να συμπεριλαμβάνονται στην Προοδευτική παράταξη, νεοφιλελεύθερες και μονεταριστικές αντιλήψεις και θέσεις. Συνδέεται με το γεγονός ότι δεν μπορούν να περιλαμβάνουν στελέχη ενταγμένα στα δίκτυα της διαπλοκής. Δεν μπορεί να περιλαμβάνει στελέχη αξιωματούχους, πρόθυμους να υπηρετήσουν οποιαδήποτε πολιτική, δεν μπορεί να περιλαμβάνει στελέχη που ενώ γνωρίζουν ότι έβλαψαν τη χώρα, παριστάνουν ότι τη σώζουν και να δημιουργούν ομάδες και δίκτυα αποπροσανατολισμού από τις ευθύνες τους. Τους ενώνουν το ότι από κοινού ψήφισαν, στήριξαν και εφάρμοσαν αυτή την καταστροφική πολιτική για τη χώρα. Οι πολίτες και οι εργαζόμενοι της χώρας θα τους οδηγήσουν οριστικά στο περιθώριο.
Οι Σοσιαλιστές διαχρονικά έχουν ως κύριο σημείο αναφοράς τους την Κοινωνία. Αγωνίζονται από κοινού, έχουν ιδεολογικές και πολιτικές αρχές, δεν έχουν απλά ένα στίγμα πολιτικό. Το θέμα δεν είναι η αναζήτηση αρχών αλλά εάν οι άνθρωποι αγωνίζονται έμπρακτα με βάση αυτές.
Οι Σοσιαλιστές συνδέονται διαχρονικά με πολιτικές για τη Δημοκρατία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη, το Κράτος Δικαίου, την Λαϊκή Κυριαρχία, την Κοινωνική Χειραφέτηση, με δεκαετίες αγώνων ενάντια στον αυταρχισμό και τις ανισότητες.
Συνδέονται με τους αγώνες των δυνάμεων της εργασίας, με τις δυνάμεις της κοινωνίας της δημιουργίας, της μόρφωσης και του πολιτισμού, των δυνάμεων της παραγωγής, στα αστικά κέντρα και στην ύπαιθρο, τοποθετούνται απέναντι σε ένα σύστημα με το οποίο η ολιγαρχία, το παρασιτικό κεφάλαιο, οι τραπεζίτες και οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ επιχειρούν να υποκαταστήσουν την Πολιτική, οδηγώντας στο περιθώριο κάθε συντηρητική και αντιλαϊκή δράση και προοπτική. Συνδέονται με αγώνες για τα δικαιώματα ισότητας των φύλων και της νεολαίας. Δεν συνδέονται με το παρασιτικό κεφάλαιο και τη διαπλοκή. Οι Σοσιαλιστές είναι στην όχθη των Προοδευτικών δυνάμεων, η άλλη όχθη είναι η κεντροδεξιά, η δεξιά και η ακροδεξιά.
Αυτή την κρίσιμη περίοδο για τους Σοσιαλιστές, βασική κατεύθυνση πρέπει να αποτελεί η χάραξη ενός άλλου δρόμου με πολιτικές και κοινωνικές αρχές, με ιδεολογικό και πολιτικό λόγο, με προγραμματισμό και με σταθερή αναφορά στις κοινωνικές δυνάμεις. Για να διαμορφωθούν προοδευτικές πολιτικές με δεδομένα και όχι με κενές και κοινότυπες αναφορές, μεθοδεύσεις και πρακτικές διαπλοκής που οδηγούν σε πολιτικές δεσμεύσεις ενάντια στα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών. Αυτά είναι φαινόμενα που τροφοδοτούν την πόλωση και τον λαϊκισμό. Κι αυτές οι συμπεριφορές θα απομονωθούν, για την επαναφορά της Προοδευτικής πολιτικής και την απομόνωση των νεοφιλελεύθερων και μονεταριστικών συνταγών.
Συγκροτημένο Σοσιαλιστικό Κόμμα ιδεολογικά, πολιτικά και προγραμματικά. Κόμμα αυτόνομο και αυτοτελές.
Η χώρα χρειάζεται συγκροτημένο Σοσιαλιστικό Κόμμα ιδεολογικά, πολιτικά και προγραμματικά με αντιστοιχία στις κοινωνικές δυνάμεις, με τις δυνάμεις της εργασίας και της παραγωγής. που αποδέχονται τη φυσιογνωμία του και τις αρχές του. Χρειάζεται στη συγκρότηση μας να είμαστε σε κοινούς αγώνες και επιδιώξεις για την προοδευτική έξοδο από την κρίση. Γιατί για την έξοδο από την κρίση, ομιλούν όλοι. Και κάθε πλευρά προς συγκεκριμένα συμφέροντα.
Ανταποκρινόμενοι στη θέληση των δημοκρατικών και προοδευτικών πολιτών και ως συνέχεια των αγώνων της πρόσφατης πολιτικής περιόδου, προχωρήσαμε στην ίδρυση του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Ως Δημοκράτες, ως Προοδευτικοί άνθρωποι, ως πολίτες που υπερασπιζόμαστε αρχές δικαίου και τις ιστορικές αξίες του Διαφωτισμού, επιβεβαιώνουμε ότι δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Με την έναρξη της κρίσης το 2008 συνήλθε η Σύνοδος των G20, στο Λονδίνο όπου τέθηκαν σε διεθνή και ευρωπαϊκή βάση οι όψεις της κρίσης, οι συνέπειες και οι ακολουθούμενες πολιτικές. Δεν υπήρξε συμφωνία. Η πλειοψηφία των χωρών ακολούθησε το δρόμο της πραγματικής οικονομίας, της έκδοσης νομίσματος που ήταν και η σωστή επιλογή.
Η ηγεσία των χωρών της Ε.Ε. οδήγησε με την καταστροφική πολιτική του σκληρού νομίσματος και της ακραίας δεξιάς νεοφιλελεύθερης πολιτικής στη μεγάλη κρίση σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. που εξυπηρετούσαν κυρίως τα συμφέροντα της γερμανικής ελίτ και μεγάλων τραπεζών χωρών της Ε.Ε. Είχαμε συζητήσει και στην Ελλάδα τους δύο διαφορετικούς δρόμους για την έξοδο από την κρίση, πριν από το 2009. Οι Κυβερνήσεις Γ. Παπανδρέου-Β. Βενιζέλου, Λ. Παπαδήμου-Β. Βενιζέλου και Α. Σαμαρά-Β. Βενιζέλου μετά τις εκλογές του 2009, προσχώρησαν σε αυτή την πολιτική. Εμείς από το Φεβρουάριο του 2010, επισημάναμε δημόσια τις συνέπειες και οργανώσαμε την Κίνηση για την Προοδευτική Έξοδο από την κρίση, με εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Στις 24 Ιουλίου του 2013, δώσαμε την ιδρυτική διακήρυξη στη δημοσιότητα και ύστερα από διάλογο, συνήλθαμε σε ιδρυτική συνέλευση στις 26 Ιανουαρίου και προχωρήσαμε στην ιδρυτική πράξη σύμφωνα με το Σύνταγμα και τη νομοθεσία στις 21 Μαρτίου.
Ήρθε η ώρα και οφείλουμε να συμβάλλουμε στην αναγέννηση του σοσιαλιστικού κινήματος, στην ανασύνταξη των σοσιαλιστικών και προοδευτικών δυνάμεων και στην ανάπτυξη σε πανελλήνια κλίμακα ενός σοσιαλιστικού κόμματος, δημοκρατικού και προοδευτικού:
• για να συμβάλλουμε στην ήττα αυτής της πολιτικής
• για την επιστροφή στην πολιτική και την οικονομία
• για την ανάκτηση της κυριαρχίας και της ισοτιμίας της χώρας,
• για την δημοκρατική λύση και για την προοδευτική έξοδο από την κρίση
• για την αυτονομία της πολιτικής
• για την λαϊκή κυριαρχία,
• για τη δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη και
• για την κοινωνική απελευθέρωση.
Κόμμα αυτόνομο και αυτοτελές. Πολιτική δύναμη χωρίς εξαρτήσεις, έξω από τα δίκτυα αντί-λαϊκών συμφερόντων και με δεσμούς με την ελληνική κοινωνία. Καλούμε να συμμετάσχουν στην πλαισίωση και στη δράση του Σοσιαλιστικού κόμματος εργαζόμενοι και άνεργοι, νέες και νέοι, αγρότες, επαγγελματίες, επιστήμονες, άνθρωποι της τέχνης, της παιδείας και της υγείας, εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης καθώς και επαγγελματικών, συνεταιριστικών, συνδικαλιστικών, κοινωνικών και οικολογικών οργανώσεων.
Χρειαζόμαστε γνώση, σταθερότητα, αισιοδοξία. Χρειαζόμαστε κοινή πορεία, κοινούς σκοπούς και στόχους, κοινές ιδέες, κοινές αρχές.
Αποτελεί αναγκαιότητα επίσης, στις εκλογές που ακολουθούν, να αναδειχθούν ως πλειοψηφικές οι προοδευτικές δυνάμεις συνολικά, έτσι ώστε από κοινού να δώσουμε τη μάχη για τη προοδευτική στρατηγική εξόδου από την κρίση και για μια νέα διαπραγμάτευση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρέπει να συμβάλλουμε ώστε το εκλογικό σώμα να πει ένα ισχυρό Όχι στις συντηρητικές πολιτικές, Ναι στην προοδευτική πολιτική εξόδου από την κρίση. Στρατηγικής σημασίας ζήτημα για την επίτευξη προοδευτικής πλειοψηφίας όσον αφορά το συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων, είναι η διαρκής προσπάθεια μας για να μην λειτουργήσουν τα συντηρητικά σύνδρομα και οι στοχεύσεις των κινδυνολόγων και της απαξίωσης της πολιτικής που στόχο θα έχουν την μαζική αποχή των πολιτών από αυτή την κρίσιμη εκλογική διαδικασία. Θα δώσουμε τη μάχη για την απομόνωση της πρακτικής της αποχής. Το πρόβλημα σήμερα για την πολιτική είναι, πώς θα επιβληθεί σε κάθε χώρα και διεθνώς πάνω σε αυτά τα συμφέροντα που ήδη έχουν αυτονομηθεί από τα κέντρα του πολιτικού ελέγχου. Για να δυναμώσει η Προοδευτική πολιτική- γιατί δεν είναι όλες οι πολιτικές ίδιες- για να επιβληθεί η πολιτική στην οικονομία και στην αγορά, για να γίνουν οι κοινωνίες κυρίαρχες, βασική προϋπόθεση είναι η συμμετοχή των πολιτών, ανδρών και γυναικών. Η συμμετοχή στα κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι. Γιατί σήμερα όσοι κατακρίνουν την πολιτική θα πρέπει να αντιληφθούν ότι βρίσκεται σε θέση αδυναμίας να επιβληθεί σε εγχώρια και διεθνή δίκτυα συμφερόντων. Όταν δεν συμμετέχουμε στις εξελίξεις, οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι θα τις διαμορφώνουν άλλοι.
Θετική έκβαση της κρίσης, ούτε υπήρχε ούτε θα υπάρξει χωρίς δικαιοσύνη, χωρίς να φέρουν το βάρος οι έχοντες και κατέχοντες, οι οποίοι μέχρι τώρα είναι στο απυρόβλητο.
Τίποτε δεν είναι αναλλοίωτο και αμετάβλητο. Άνθρωποι αλλάζουν αποφάσεις άλλων ανθρώπων. Και η αλλαγή πορείας θα έχει επιτυχία με το λαό σε ενότητα, με τη κοινωνία σε υποστήριξη. Χρειαζόμαστε κοινή προοδευτική προσπάθεια για να ενώσει χιλιάδες πολίτες στον αγώνα τους και στη δίκαιη απαίτηση τους για να δώσουμε λύσεις και να οδηγήσουμε από κοινού σε έξοδο από τη κρίση με:
Προοδευτική πολιτική εξόδου από την κρίση απέναντι στη νεοφιλελεύθερη, μνημονιακή στρατηγική που ομολογήθηκε η αποτυχία της από τους ηγέτες της ευρωζώνης και ήδη ομιλούν και για νέο σχέδιο, που δεν θα ευοδωθεί όσο επιμένουν σε συνταγές αποτυχίας.
Αυτονομία της πολιτικής απέναντι σε παλιά και σε νέα δίκτυα του παρασιτικού κεφαλαίου που επιδιώκουν τον έλεγχο της πολιτικής ζωής προς όφελος επιχειρηματικών συμφερόντων. Να ανορθώσουμε ξανά τη Πολιτική στην υπηρεσία του γενικού και του δημοσίου συμφέροντος. Είμαστε εδώ για να ξαναχτίσουμε την πολιτική στο βάθρο που τη θέλει η πλειοψηφία των πολιτών της χώρας.
Δημοκρατία απέναντι στις αντισυνταγματικές και αντιευρωπαϊκές απόπειρες επιβολής, καταλύοντας την αρχή της πολιτικής ισοτιμίας και επιχειρώντας ανοικτές παρεμβάσεις στην εσωτερική πολιτική ζωή. Να μην οδηγηθεί η Δημοκρατία σε αναπηρία όπου θα συμμετέχει το 40% του πληθυσμού στα κοινά, ένα άλλο 40% θα ιδιωτεύει και ένα 20% θα κινείται σε αντιπολιτικά δίκτυα. Και η προσπάθεια όλων μας πρέπει να είναι το όχι στην ιδιώτευση, ναι στη συμμετοχή για προοδευτική έξοδο από τη κρίση. Και η μεγάλη αποχή στις εκλογικές αναμετρήσεις , αποτελεί ένδειξη ενός από τα αρνητικά ενδεχόμενα.
Παραγωγική ανασυγκρότηση απέναντι στην πολιτική μαζικής φτωχοποίησης και ανεργίας εις βάρος του λαού και προς όφελος του παρασιτικού κεφαλαίου.
Κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη απέναντι στην κοινωνική ισοπέδωση και στη διάλυση εισοδημάτων και επιχειρηματικών προσπαθειών. Καλούμε κάθε Δημοκράτη και Προοδευτικό πολίτη να δώσουμε από κοινού τη μάχη για να συμβάλλουμε στην προσπάθεια της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού καθώς και άλλων πολιτικών δυνάμεων για την δημοκρατική και προοδευτική έξοδο της χώρας από την κρίση.
Οι αρχές ασκούνται έμπρακτα.
