Πηγή: ~ NEWSCITY1
Αφιέρωμα των New York Times στην περιοχή του Τσερνόμπιλ αποκαλύπτει ότι σαφώς υπάρχει ακόμα ραδιενέργεια, αλλά η φύση είναι πολύ προσαρμοστική.Μαζί με έναν επιστήμονα της περιοχής
ο δημοσιογράφος των New York Times προχωρά μέσα σε ένα δάσος με πολύ πυκνή βλάστηση. Τα επίπεδα ραδιενέργειας στον μετρητή που κρατά ο επιστήμονας είναι πάνω απ τα φυσιολογικά. «Τυπικό γι τν περιοχή, είναι πολύ κοντά στο εργοστάσιο του Τσερνόμπιλ», εξηγεί ο Δρ. Mousseau. Τα χωριά γύρω απ το εργοστάσιο εγκαταλείφθηκαν το 1986, μετά την έκρηξη του αντιδραστήρα που συγκλόνισε την υφήλιο.
Τα επίπεδα ραδιενέργειας αυξάνονται όσο πλησιάζεις στον αντιδραστήρα, ο οποίος το 2017 θα καλυφθεί από μια αψίδα που θα κρατάει μέσα την όποια ραδιενέργεια. Παρ' όλα αυτά, τα επίπεδα ραδιενέργειας είναι τόσο υψηλά, που ο οποιοσδήποτε άνθρωπος θα καθόταν στην περιοχή για 10 ημέρες θα λάμβανε ραδιενέργεια ισάξια με αυτήν που λαμβάνει ο μέσος Αμερικανός σε ένα χρόνο.
Παρ' όλη τη ραδιενέργεια όμως, αυτή η περιοχή είναι εξαιρετικά χρήσιμη ως παράδειγμα για τη μελέτη του αντίκτυπου που έχει η ραδιενέργεια σε οργανισμούς σε μακροχρόνιο επίπεδο.
Συνήθως, σε αυτά τα επίπεδα ραδιενέργειας δν αντέχουν τα περισσότερα είδη. Αποκτούν όγκους, γενετικές μεταλλάξεις και καταρράκτη, εξηγεί ο επιστήμονας.
Ο Δρ. Mousseau, βιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνα, επισκέπτεται την περιοχή από το 1999, μελετώντας νυχτερίδες, πεταλούδες, σκαθάρια, αράχνες, ποντίκια και άλλα μικρά θηλαστικά της περιοχής, παρουσιάζοντας κατά καιρούς τα αποτελέσματα που δείχνουν τις τρομερές συνέπειες της ραδιενέργειας.
Σωματικές παραμορφώσεις σε ζώα, όπως παραμορφωμένα ράμφη σε πουλιά, αλλά και αυξημένοι θάνατοι σε έντομα και αράχνες, παρόλο που κάποιοι συνάδελφοί τους αντιτίθενται στις έρευνες, ισχυριζόμενοι ότι είναι δύσκολο να μετρήσεις τν μέσο όρο ραδιενέργειας σε αυτές τις περιοχές.
Κάποια είδη όμως επιβιώνουν και μάλιστα πολλαπλασιάζονται στην περιοχή, όπως δύο είδη αηδονιών. Εκτός από τα πουλιά, το άλλο μεγάλο ενδιαφέρον του Δρ. Mousseau είναι οι αράχνες και οι ιστοί τους, καθώς παρατήρησε διαφορές στον τρόπο που υφαίνουν τον ιστό τους. Έχει αποδειχθεί ότι ουσίες όπως η καφεΐνη έχουν επίδραση στις αράχνες, που αλλάζουν τον τρόπο που υφαίνουν τον ιστό τους, και ο Δρ. Mousseau μελετά τις επιδράσεις αυτές της ραδιενέργειας.
Μετά το ατύχημα στη Φουκουσίμα, ο επιστήμονας άρχισε έρευνες κ εκεί και είδε ότι η φύση παρουσιάζει τα ίδια συμπτώματα.
Αφιέρωμα των New York Times στην περιοχή του Τσερνόμπιλ αποκαλύπτει ότι σαφώς υπάρχει ακόμα ραδιενέργεια, αλλά η φύση είναι πολύ προσαρμοστική.Μαζί με έναν επιστήμονα της περιοχής
ο δημοσιογράφος των New York Times προχωρά μέσα σε ένα δάσος με πολύ πυκνή βλάστηση. Τα επίπεδα ραδιενέργειας στον μετρητή που κρατά ο επιστήμονας είναι πάνω απ τα φυσιολογικά. «Τυπικό γι τν περιοχή, είναι πολύ κοντά στο εργοστάσιο του Τσερνόμπιλ», εξηγεί ο Δρ. Mousseau. Τα χωριά γύρω απ το εργοστάσιο εγκαταλείφθηκαν το 1986, μετά την έκρηξη του αντιδραστήρα που συγκλόνισε την υφήλιο.
Τα επίπεδα ραδιενέργειας αυξάνονται όσο πλησιάζεις στον αντιδραστήρα, ο οποίος το 2017 θα καλυφθεί από μια αψίδα που θα κρατάει μέσα την όποια ραδιενέργεια. Παρ' όλα αυτά, τα επίπεδα ραδιενέργειας είναι τόσο υψηλά, που ο οποιοσδήποτε άνθρωπος θα καθόταν στην περιοχή για 10 ημέρες θα λάμβανε ραδιενέργεια ισάξια με αυτήν που λαμβάνει ο μέσος Αμερικανός σε ένα χρόνο.
Παρ' όλη τη ραδιενέργεια όμως, αυτή η περιοχή είναι εξαιρετικά χρήσιμη ως παράδειγμα για τη μελέτη του αντίκτυπου που έχει η ραδιενέργεια σε οργανισμούς σε μακροχρόνιο επίπεδο.
Συνήθως, σε αυτά τα επίπεδα ραδιενέργειας δν αντέχουν τα περισσότερα είδη. Αποκτούν όγκους, γενετικές μεταλλάξεις και καταρράκτη, εξηγεί ο επιστήμονας.
Ο Δρ. Mousseau, βιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνα, επισκέπτεται την περιοχή από το 1999, μελετώντας νυχτερίδες, πεταλούδες, σκαθάρια, αράχνες, ποντίκια και άλλα μικρά θηλαστικά της περιοχής, παρουσιάζοντας κατά καιρούς τα αποτελέσματα που δείχνουν τις τρομερές συνέπειες της ραδιενέργειας.
Σωματικές παραμορφώσεις σε ζώα, όπως παραμορφωμένα ράμφη σε πουλιά, αλλά και αυξημένοι θάνατοι σε έντομα και αράχνες, παρόλο που κάποιοι συνάδελφοί τους αντιτίθενται στις έρευνες, ισχυριζόμενοι ότι είναι δύσκολο να μετρήσεις τν μέσο όρο ραδιενέργειας σε αυτές τις περιοχές.
Κάποια είδη όμως επιβιώνουν και μάλιστα πολλαπλασιάζονται στην περιοχή, όπως δύο είδη αηδονιών. Εκτός από τα πουλιά, το άλλο μεγάλο ενδιαφέρον του Δρ. Mousseau είναι οι αράχνες και οι ιστοί τους, καθώς παρατήρησε διαφορές στον τρόπο που υφαίνουν τον ιστό τους. Έχει αποδειχθεί ότι ουσίες όπως η καφεΐνη έχουν επίδραση στις αράχνες, που αλλάζουν τον τρόπο που υφαίνουν τον ιστό τους, και ο Δρ. Mousseau μελετά τις επιδράσεις αυτές της ραδιενέργειας.
Μετά το ατύχημα στη Φουκουσίμα, ο επιστήμονας άρχισε έρευνες κ εκεί και είδε ότι η φύση παρουσιάζει τα ίδια συμπτώματα.