Περάσανε λοιπόν οι εκλογές, κατάκατσε ο κουρνιαχτός, αναλύσανε οι κάθε λογής αναλυτές και «αναλυτές» τα αποτελέσματα, ξεκινήσανε τα κόμματα να προγραμματίζουν (λέμε τώρα…) την επόμενη μέρα, μου πέρασαν κι εμένα τα νεύρα και μπορώ να γράψω δύο γραμμές που με καίνε.
Λοιπόν, τα αποτελέσματα είναι τα δεύτερα χειρότερα που θα μπορούσανε να μας τύχουνε ως χώρα. Τα χειρότερα θα ήταν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ακούνητα στα ποσοστά τους. Ακόμα όμως και στην περίπτωση αυτή, θα φασκέλωνα τον εαυτό μου ως πλησιέστερο Έλληνα ψηφοφόρο και θα αναφωνούσα «μ@λ@κ@ αυτοί είμαστε… Τι περιμένεις δηλαδή;»
Έλα όμως που δεν συνέβη αυτό. Συνέβη ότι όλοι νικήσαν!
Ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε πρώτος, η ΝΔ είχε αξιοπρεπή διαφορά από το ΣΥΡΙΖΑ, το λαδιάρικο ΠΑΣΟΚ κράτησε ένα κομμάτι από τη δύναμη του, ένα κομμάτι που αν προστεθεί σε εκείνο της ΝΔ ξεπερνάει το ΣΥΡΙΖΑ.
Η Χρυσή Αυγή κέρδισε, το Ποτάμι κέρδισε, το ΚΚΕ δεν έχασε.
Ακόμα και οι ΑΝΕΛ δεν είναι τελείως χαμένοι, πέσανε στα ποσοστά αλλά φτάσανε στο τέρμα: βγάλανε ευρωβουλευτή!
Η ΔΗΜΑΡ είναι το μοναδικό κόμμα που έχασε και καιρός ήτανε, μεταξύ μας.
Με άλλα λόγια, έλπιζα ότι με κάποιο τρόπο θα ανακατευόταν το καζάνι, ότι κάποιο μήνυμα θα δινόταν, ότι κάποιος θα στριμωχνόταν και θα έπρεπε να κάνει κάτι, έστω για… αποκοιμιστικούς λόγους.
Αντί γι’ αυτό, όλοι αισθάνονται αυτοϊκανοποιημένοι και έτοιμοι να συνεχίσουν το έργο τους, που διεκόπη προσωρινά από την αγωνία των εκλογών.
Μπορούν όλοι να συνεχίσουν τον πολιτικό αυτισμό τους, διερευνώντας σοβαρά θέματα όπως τις επόμενες εκλογές και τον επόμενο πρόεδρο της δημοκρατίας.
Εντωμεταξύ, τα χρεωλύσια πληρώνονται στο ακέραιο από τον έρμο το Λαό, οι φόροι και τα χαράτσια ανεβαίνουν και εμείς γινόμαστε νοικάρηδες στο σπίτι μας.
Παράλληλα η εξαιρετική διαχείριση των ασημικών της Ελλάδας συνεχίζεται, το Ελληνικό πουλιέται 148 € το μέτρο, δηλαδή σε τιμή ημιϋπόγειας αποθήκης στα Ταμπάχανα Πατρών, ομοίως η Βουλιαγμένη. Η μαρίνα Λήμνου, η μαρίνα Λευκάδας και αρκετές άλλες έχουν ήδη πουληθεί κοψοχρονιά στους Τούρκους, που παίρνουν σειρά για τις υπόλοιπες και όχι μόνο…
Ο στρατός και το ναυτικό δεν αντιμετωπίζουν πλέον δυσκολίες στην εξεύρεση πετρελαίου για να κινηθούν τανκς και καράβια, άρα καλά πάμε!
Η αστυνομία όμως είναι καλά εφοδιασμένη με δακρυγόνα, έτσι και μπούνε οι Τούρκοι θα τους φλομώσουνε!
Και να ήτανε μόνο αυτά;
Οι αυτοϊκανοποιημένοι που μας κυβερνάνε νομίζουν ότι η χώρα συνορεύει με το Μερκελιστάν, άντε να έχει και ένα κομματάκι σύνορα με την Ομπαμαλάνδη.
Ο υπόλοιπος κόσμος απλά δεν υπάρχει.
Οι Τούρκοι δίπλα που εξοπλίζονται δεν υπάρχουν.
Και τα όπλα που μαζεύουν δεν είναι για να τα χρησιμοποιήσουν, προς Θεού!
Για μια βροχερή μέρα τα μαζεύουν, να μπούνε στα τανκς να μη βρέχονται.
Κάτι πετρέλαια που έχουμε, θα μας τα φυλάξει η φράου Μέρκελ.
Θα πληρώσουμε κάτι παραπάνω για νοίκι, ίσαμε τα μισά, τα άλλα μισά θα τα πάρουνε οι Τούρκοι για να μη γκρινιάζουν.
Οι Ρώσοι; Ποιοι Ρώσοι;
Οι Κινέζοι; Καλοί ανθρώποι, κάτι λιμάνια θέλουνε, η φράου Μέρκελ δεν έχει μεγάλες αντιρρήσεις, μάλλον θα τα πάρουνε.
Θα τους κάνουμε και καλή τιμή, έτσι είμαστε εμείς, γαλαντόμοι και έξτρα λαρτζ.
Ο κόσμος που αλλάζει, οι ραφές του κόσμου που ξηλώνονται, δεν υπάρχουν για τους αυτοϊκανοποιημένους.
Τα καινούρια κέντρα δύναμης στον πλανήτη δεν υπάρχουν.
Το Μερκελιστάν και η Ομπαμαλάνδη κλέβουν την παράσταση!
Και το Μερκελιστάν κρατά την εικόνα του, αλλά η έρμη η Ομπαμαλάνδη, θα πρέπει να είναι κανείς στραβός για να μη βλέπει το ξέφτισμα.
Όλοι προετοιμάζονται για την επόμενη μέρα και μετράνε κινήσεις, εκτός απ’ τους δικούς μας.
Θα μου πείτε, τι περιμένεις βρε ηλίθιε από ανθρώπους που τους είπανε «χρωστάτε» και δε ρώτησαν «πόσα ρε φίλε;»
Το μυαλό τους είναι στο ξεπούλημα και στο σφουγγοκωλαρίζειν!
Δεν ξέρω βρε παιδιά.
Ζούμε σε μια από τις πιο πλούσιες και πιο προβληματικές χώρες του κόσμου και αφήστε τους μύθους περί Ψωροκώσταινας να πεθάνουν, επιτέλους.
Και τελικά, πόσο Έλληνες είμαστε;
Τι κάνουμε εμείς για την Ελλάδα;
Γιατί μια ζωή γκρινιάζουμε που η Ελλάδα δεν κάνει κάτι για εμάς;
Και αν θέλετε απαντήσεις, μάλλον πρέπει να σας θυμίσω πως λεγόντουσαν τα πρώτα κόμματα της ελεύθερης Ελλάδας: αγγλικόν, γαλλικόν και ρωσσικόν…
Ε, από τότε η κατάσταση ΔΕΝ έχει αλλάξει.
Άντε να προστέθηκε το γερμανικόν και το γαλλικόν να αντικαταστάθηκε από το αμερικανικόν!
Σοβαρές αλλαγές!
Με άλλα λόγια, οι ηγέτες των κομμάτων που έχουμε, είναι οι ηγέτες που μας αξίζουν.
Οι ηγέτες του αμερικανικού, γερμανικού, αγγλικού και ρωσσικού κόμματος.
Με τις υγείες μας!