Η εθνική κυριαρχία έχει χαθεί από τη στιγμή που ο Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωνε από το Καστελόριζο ότι η χώρα μας μπαίνει στον «μηχανισμό στήριξης», τον οποίο… προσέφεραν η Ε.Ε., η ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Στην αρχή, μιλούσαν ψευδώς και παραπλανητικά για «τεχνική βοήθεια», μετονομάζοντας το «ξίδι» της υποδούλωσης σε «γλυκάδι» κοινοτικής και διεθνούς αλληλεγγύης.
Τώρα οι μάσκες έχουν πέσει. Ολα γίνονται απροκάλυπτα, χωρίς καλλωπισμούς λέξεων. Η βούληση του λαού περιθωριοποιείται και οι αποφάσεις της τρόικας λαμβάνουν κύρος συνταγματικών άρθρων! Επίτροποι των δανειστών θα οριστούν παντού και θα έχουν βαρύνοντα, αποφασιστικό λόγο για κάθε ευρώ που κυκλοφορεί στην αγορά. Εφόσον θα ελέγχουν τους πόρους, θα ελέγχουν τα πάντα. Ο «διακόπτης» της ροής του χρήματος βρίσκεται στα χέρια των «δάνειων δυνάμεων».
Στα υπουργεία, τις τράπεζες, τους ΟΤΑ, στις υπηρεσίες και τους οργανισμούς που απορροφούν κονδύλια του ΕΣΠΑ, παντού θα τοποθετηθούν εκείνοι τους οποίους ο Κώστας Σκανδαλίδης είχε αποκαλέσει «μπάστακες».
Στην πραγματικότητα, τούτη η εξέλιξη σηματοδοτεί μια τεράστιας κλίμακας οπισθοχώρηση του συλλογικού βίου των Ελλήνων. Μας ταξιδεύει νοερά σε εποχές όπου οι κανονιοφόροι των «συμμάχων» παρέμβαιναν στα εσωτερικά πολιτικά ζητήματα και επέβαλλαν με βομβαρδισμούς της Αθήνας και του Πειραιά τους ηγέτες της αρεσκείας τους.
Οπως γράφαμε, «οι συνεχείς απαιτήσεις των δανειστών θυμίζουν τα μονοπώλια (καπνού, σμυρίδας Νάξου κ.λπ.) που επιβλήθηκαν με τον Διεθνή Οικονομικό Ελεγχο του 1898 και από τα οποία η Ελλάδα απαλλάχθηκε πριν από περίπου 35 χρόνια, το 1978. Τώρα οι πιστωτές δεν θέλουν το μονοπώλιο στα τσιγαρόχαρτα. Θέλουν πολλά περισσότερα. Θέλουν άμεσο έλεγχο των διοικήσεων των τραπεζών και καθημερινή παρέμβαση στη λειτουργία των υπουργείων».
Φυσικά, η ζοφερή κατάσταση της υποδούλωσης της πατρίδας μας δεν είναι μη αναστρέψιμη. Οι νόμιμοι κληρονόμοι των υλικών και των άυλων αξιών που μας κατέλιπαν οι προηγούμενες γενεές, οι πολίτες, μπορούν -αν το θελήσουν- να δώσουν ένα τέλος στον φριχτό εφιάλτη που ζούμε όλοι.
