225 τόνοι πατάτες, 110 τόνοι αλεύρι, 70 τόνοι ρύζι και τώρα 100 τόνοι λάδι…
Ο
προμηθευτής άρχισε σήμερα τη συσκευασία και όλα είναι έτοιμα για την
παράδοση της μεγαλύτερης ποσότητας λαδιού που έχει πουληθεί ποτέ στη
λιανική αγορά της χώρας μας: 100 τόνοι εξαιρετικά παρθένου ελαιολάδου θα
διατεθούν σε 1.850 οικογένειες το Σάββατο 12 Μαΐου 2012, από την
Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας στην Κατερίνη.
Υπολογίζεται,
πως το συνολικό κέρδος για τις οικογένειες ανέρχεται πάνω από 200.000€,
αφού το ίδιο λάδι στα ράφια των Super Markets κοστίζει μέχρι και 27,5€
το πεντάλιτρο, είναι δηλαδή κατά 12€ ακριβότερο.
Η
Κυριακή 22 Απριλίου 2012, ήταν μία μέρα πρωτοποριακή όχι μόνο για την
Κατερίνη, αλλά και για όλη την Ελλάδα. Οι σημαντικότεροι, ίσως,
συνεταιρισμοί και επιχειρήσεις της Ελληνικής επικράτειας, βρέθηκαν στην
πλατεία της πόλης μας και παρουσίασαν με τον ιδανικότερο τρόπο το προϊόν
τους, δηλαδή 1) με δωρεάν δοκιμή και 2) με εμπεριστατωμένη ενημέρωση
για το πιο γνωστό και πιο σημαντικό αγαθό που μας δίνει η Ελληνική γη.
Αυτό
το δεύτερο, ίσως είναι μακράν το σπουδαιότερο κέρδος για τον
επισκέπτη-δοκιμαστή-ψηφοφόρο, γιατί όπως αποδείχθηκε, οι γνώσεις μας
γύρω από το αντικείμενο του ελαιολάδου ήταν από περιορισμένες μέχρι
ανύπαρκτες, με χειρότερη την περίπτωση των συμπολιτών μας,
συμπεριλαμβανομένων και των περισσοτέρων από τα μέλη της Εθελοντικής
Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας, της παραπληροφόρησης ή ακόμη και των
λανθασμένων απόψεων που οδηγούν, φυσικά, σε λάθος συμπεράσματα…
Μετά,
λοιπόν, από ουσιαστική κουβέντα, επανειλημμένες δοκιμές και όρεξη για
να αφομοιώσουμε όσο περισσότερα στοιχεία θα μας βοηθήσουν να γνωρίσουμε
το ελαιόλαδο, αυτά που ομόφωνα μας περιέγραψαν οι ειδικοί του τομέα
αυτού, ήταν:
α)
Η άποψη που είχαμε στη συντριπτική μας πλειοψηφία, ότι το λάδι που
«καίει» στο λαιμό, έχει υψηλή οξύτητα, είναι παντελώς λανθασμένη. Το
«κάψιμο» στο λαιμό, είναι ένδειξη ότι το ελαιόλαδό μας είναι φρέσκο και
πρέπει να φεύγει από το λαιμό σε σύντομο χρονικό διάστημα (5-10
δευτερόλεπτα). Εάν μένει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και κυρίως αν
συνοδεύεται από μια αίσθηση στιφάδας ή ταγκιάσματος στο λαιμό και το
στόμα, είναι πολύ πιθανό να είναι παλιό (περυσινή σοδειά).
1.850
οικογένειες θα προμηθευτούν περίπου 20.000 πεντόλιτρα, δηλαδή 100
τόνους Εξαιρετικά Παρθένου Ελαιολάδου. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη
ποσότητα λαδιού που έχει διατεθεί ποτέ στη λιανική αγορά. Πρόκειται για
μια νομιμότατη διαδικασία προμήθειας προϊόντος αφού τηρούνται όλα όσα
προβλέπει η νομοθεσία (πιστοποιητικά προϊόντος, χημικές αναλύσεις,
αποδείξεις λιανικής πώλησης).
β)
Από τη γεύση είναι εύκολο να καταλάβουμε την οξύτητα του ελαιολάδου. Η
οξύτητα μπορεί να γίνει αντιληπτή στη γεύση του ελαιολάδου από έναν
ειδικό ή έστω από έναν γνώστη του αντικειμένου, εκτός και αν αλλάζει η
κατηγορία του (δηλαδή δεν είναι έξτρα παρθένο, αλλά απλώς παρθένο που
σημαίνει οξύτητα άνω του 0,9-1,0 %). Σε κάθε περίπτωση, είναι πολύ
δύσκολο ο ερασιτέχνης δοκιμαστής να προσδιορίσει την οξύτητα του
ελαιολάδου.
γ)
Η πικρή γεύση, μας δείχνει ελαιόλαδο κακής ποιότητας. Συμβαίνει ακριβώς
το αντίθετο, το πικρό και με έντονα αρώματα ελαιόλαδο, δείχνει φρεσκάδα
και καλή ποιότητα λαδιού.
δ)
Η απαλή γεύση που έχουμε συνηθίσει από τα περισσότερα ελαιόλαδα της
αγοράς, δείχνει ότι το λάδι έχει «ωριμάσει» και είναι έτοιμο για
κατανάλωση. Κι εδώ, επίσης, η άποψη των ειδικών ήταν αντίθετη, το
ελαιόλαδο αυτό, πιθανότατα έχει «ξεθυμάνει» γιατί είναι παλιό, ή υπάρχει
η πιθανότητα προσμίξεων που μπορεί να αλλοιώνουν τη γεύση του.
Πέρα
από όλα αυτά τα τόσο σημαντικά, μία βασική προϋπόθεση την οποία
απαιτήσαμε για τις δικές μας παραγγελίες, είναι, το προϊόν να
συνοδεύεται από τη χημική του ανάλυση. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, να
μάθουμε να διαβάζουμε κάποια βασικά στοιχεία , όπως π.χ. η φρεσκάδα του
προϊόντος, η διάρκεια ζωής του κλπ, και στην πραγματικότητα, αυτή η
απαίτηση από τα μέλη της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας, να μας
δώσει μια ακόμη πρωτιά: Ανήκουμε στους ελάχιστους καταναλωτές που
αγοράζουν στη λιανική ένα βασικό καταναλωτικό προϊόν, το οποίο
συνοδεύεται από τη χημική του ανάλυση. Δηλαδή το έγγραφο το οποίο
πιστοποιεί την ποιότητα του προϊόντος, κάτι το οποίο σίγουρα δεν θα το
βρούμε στα ράφια των Super Markets!
Επίσης
υπήρχαν κάποιοι που ήταν πρόθυμοι να μοιραστούν πληροφορίες με
ερασιτέχνες παραγωγούς, για τη βελτίωση της παραγωγής τους και τις
ιδανικές συνθήκες συντήρησης που βοηθούν να διατηρήσει το προϊόν τα
χαρακτηριστικά του και τα θρεπτικά του στοιχεία, χωρίς να αλλοιωθεί και
να καταστεί επικίνδυνο για την υγεία μας.
Νομίζω
πως τόση γνώση και τόση πληροφόρηση γύρω από το ελαιόλαδο, θα είναι
πολύ δύσκολο να συγκεντρωθούν ξανά σε μια πλατεία, από τόσους κορυφαίους
στο είδος τους, που να απευθύνονται σε απλούς πολίτες.
Άντε και καλοφάγωτο!
Φιλικά
Νίκος Κωτίδης
