Η Χρυσή Αυγή από το 1993 έγραφε πού οδηγούν τη χώρα μας τα καθεστωτικά κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ με τις προδοτικές επιλογές τους. Για του λόγου το αληθές θα παραθέσω και για τα Πρακτικά τι έγραφε η εφημερίδα της Χρυσής Αυγής τον Απρίλιο του 1993 για τις επιπτώσεις στην ελληνική και ευρωπαϊκή γεωργία από τη Συμφωνία της GATT, την απελευθέρωση του εμπορίου δηλαδή, τι γράφαμε το Μάιο του 1994 οι Ελληνες εθνικιστές για ΕΟΚ και Ευρώπη (...) Ποιος ξέχασε το Δεκέμβριο του 1996 που κατέβαιναν οι αγρότες και έκλειναν τους δρόμους; (...) Η Χρυσή Αυγή, λοιπόν, βγήκε με πρωτοσέλιδο "Ο λαός οργισμένος απαιτεί δημοψήφισμα για το Μάαστριχτ" (...) Τέλος, το Μάρτιο του 2000 ήμασταν το μοναδικό κόμμα που έκανε εκδήλωση διαμαρτυρίας κατά της ΟΝΕ». Αυτά έλεγε το Σάββατο από το βήμα της Βουλής η βουλευτής της Χρυσής Αυγής Ε. Ζαρούλια, προσπαθώντας να πείσει ότι το κόμμα της, εκτός από «αντισυστημικό» είναι και ενάντια στην ΕΕ.
Πρόκειται για ψέμα και κοροϊδία ολκής. Στις προγραμματικές τους
θέσεις δε λένε κουβέντα για αποδέσμευση από την ΕΕ. Διακηρύττουν ανέξοδα
«Ναι στην Ευρώπη των Εθνών, όχι στην Ευρώπη του κεφαλαίου και των
τοκογλύφων» για να αποφύγουν το σκόπελο. Το ίδιο άλλωστε κάνουν όλα τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου»,
που άλλοτε βαφτίζουν τη σημερινή ΕΕ «νεοφιλελεύθερη», άλλοτε λένε πως
χάθηκε το «ευρωπαϊκό κεκτημένο» και άλλα παρόμοια, αλλά το ευρωπαϊκό
κεκτημένο είναι η αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική σε όφελος των
καπιταλιστών και των Ελλήνων που στηρίζει η Χρυσή Αυγή. Στη δοσμένη
συγκυρία της οικονομικής κρίσης και επειδή η διαχείρισή της ζορίζει και
το κεφάλαιο αφού είναι γενικευμένη και στην ΕΕ κάθε χώρα πασχίζει για τη
μικρότερη καταστροφή για τα δικά της μονοπώλια και επειδή αυτό χτυπά
τις ασθενέστερες οικονομίες περισσότερο, η Χρυσή Αυγή «πατά» στην άγρια
αντιλαϊκή πολιτική για να πει ότι κάποτε η ΕΕ ήταν φιλολαϊκή τώρα έγινε
αντιλαϊκή. Στο πρόγραμμά τους, λένε ακόμα «αποδέσμευση από διεθνείς
οργανισμούς που δεν εξυπηρετούν τα εθνικά μας συμφέροντα». Ούτε να τους
κατονομάσουν δεν τολμούν, επειδή στην πραγματικότητα καμιά αποδέσμευση
δε θέλουν, ούτε από το ΝΑΤΟ, ούτε από άλλους ιμπεριαλιστικούς
οργανισμούς η συμμετοχή στους οποίους είναι στρατηγική επιλογή της
ντόπιας πλουτοκρατίας.
Αποκαλυπτικότερος όλων όμως είναι ο επικεφαλής της Χρυσής Αυγής. Στις
προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης τον περασμένο Ιούλη είπε επί
λέξει: «Δεν είμαστε υπέρ της εξόδου από το ευρώ, αυτό πρέπει να διασωθεί και νομίζω ότι η κρίση είναι μια ευκαιρία». Ο
ίδιος προσφέρθηκε να βοηθήσει τη συγκυβέρνηση στις συνεννοήσεις με τους
δανειστές, λέγοντας ότι «θα μπορούσαμε να πιέσουμε στην κατεύθυνση της
διαπραγμάτευσης με την τρόικα». Αρα, όχι μόνο δεν έχουν θέση ενάντια
στην ΕΕ, αλλά συμμετέχουν και στην προπαγάνδα του «έξω από τη
λυκοσυμμαχία θα μας φάει ο λύκος». Στη διάρκεια της πρόσφατης συζήτησης
του νομοσχεδίου για τις ιδιωτικοποιήσεις, ο Ν. Μιχαλολιάκος συνόψισε ως
εξής τη θέση τους για την Ευρωζώνη και την ΕΕ: «Ημασταν ένα μικρό κόμμα
τότε, δεν ήμασταν στο Κοινοβούλιο όταν μπήκε η χώρα στην ΟΝΕ και ήμασταν
κατά του ευρώ, γιατί θεωρούμε ότι στοιχείο της εθνικής ανεξαρτησίας
είναι η έκδοση εθνικού νομίσματος. Σήμερα, βέβαια, με τον τρόπο που
έχουν διαμορφωθεί οικονομικά τα πράγματα, εάν βγούμε από το ευρώ, χωρίς
να έχουμε εθνική παραγωγή, θα είναι καταστροφή».
Σκόπιμα ο Μιχαλολιάκος εστιάζει στο ευρώ και όχι στην ΕΕ, από την οποία ασφαλώς δε ζητάει αποδέσμευση. Μήπως όμως και πριν την ΟΝΕ η Ελλάδα δεν είχε απολέσει κυριαρχικά δικαιώματα, όπως αυτονόητα συνεπάγεται η ένταξή της σε ένα διακρατικό ιμπεριαλιστικό οργανισμό; Μήπως η καταστροφή της φτωχής αγροτιάς, των μικρών βιοτεχνών και εμπόρων, η κατρακύλα στα μεροκάματα, τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα δεν ξεκίνησε από τα γενοφάσκια ακόμα της ενσωμάτωσης της Ελλάδας στην ΕΕ; Ολα αυτά τα κρύβει συνειδητά η Χρυσή Αυγή, επειδή είναι υπέρ της ΕΕ και υπέρ του κεφαλαίου στην Ελλάδα. Οραματίζεται όμως μια καλύτερη θέση για την ντόπια πλουτοκρατία στην ΕΕ και γι' αυτό μιλάει για «εθνική παραγωγή», η οποία θα είναι καπιταλιστική. Και βεβαίως ως προς αυτό δε διστάζει να υποδείξει και άλλους ιμπεριαλιστές συμμάχους όπως η Ρωσία. Η Χρυσή Αυγή ζητάει να δοθούν κίνητρα από το κράτος στους εγχώριους πλουτοκράτες, για να κάνουν επενδύσεις και μάλιστα με αποκλειστικά Ελληνες εργάτες. Ετσι εννοεί την «εθνική παραγωγή». Η Χρυσή Αυγή είναι κόμμα του συστήματος και του κεφαλαίου. Αυτό καθορίζει και τη στάση της απέναντι στην ΕΕ.
Σκόπιμα ο Μιχαλολιάκος εστιάζει στο ευρώ και όχι στην ΕΕ, από την οποία ασφαλώς δε ζητάει αποδέσμευση. Μήπως όμως και πριν την ΟΝΕ η Ελλάδα δεν είχε απολέσει κυριαρχικά δικαιώματα, όπως αυτονόητα συνεπάγεται η ένταξή της σε ένα διακρατικό ιμπεριαλιστικό οργανισμό; Μήπως η καταστροφή της φτωχής αγροτιάς, των μικρών βιοτεχνών και εμπόρων, η κατρακύλα στα μεροκάματα, τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα δεν ξεκίνησε από τα γενοφάσκια ακόμα της ενσωμάτωσης της Ελλάδας στην ΕΕ; Ολα αυτά τα κρύβει συνειδητά η Χρυσή Αυγή, επειδή είναι υπέρ της ΕΕ και υπέρ του κεφαλαίου στην Ελλάδα. Οραματίζεται όμως μια καλύτερη θέση για την ντόπια πλουτοκρατία στην ΕΕ και γι' αυτό μιλάει για «εθνική παραγωγή», η οποία θα είναι καπιταλιστική. Και βεβαίως ως προς αυτό δε διστάζει να υποδείξει και άλλους ιμπεριαλιστές συμμάχους όπως η Ρωσία. Η Χρυσή Αυγή ζητάει να δοθούν κίνητρα από το κράτος στους εγχώριους πλουτοκράτες, για να κάνουν επενδύσεις και μάλιστα με αποκλειστικά Ελληνες εργάτες. Ετσι εννοεί την «εθνική παραγωγή». Η Χρυσή Αυγή είναι κόμμα του συστήματος και του κεφαλαίου. Αυτό καθορίζει και τη στάση της απέναντι στην ΕΕ.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
