Η διαφωνία που ξέσπασε μεταξύ Γερμανίας-Διεθνούς Νομισματικού Ταμείο (ιδιοτελής ή προσχηματική δεν έχει σημασία) επιβεβαιώνει, για μια ακόμα φορά, αυτό που όλοι γνωρίζουν εδώ και πάρα πολύ καιρό, αλλά αρνούνται να ομολογήσουν δημοσίως.
Το πρόγραμμα …«σωτηρίας» της Ελλάδος, που εφαρμόζεται εδώ και τρία χρόνια, υπό την επίβλεψη και καθ’ υπόδειξιν της τρόϊκα, είναι για τα ….μπάζα!
Εχει πέσει έξω σε όλες τις εκτιμήσεις του, ενώ ουδείς ουσιαστικός στόχος επετεύχθη. Εκτός, εάν…..
Θυμίζω ότι το Μνημόνιο Ι, που μας ανακοίνωσαν οι κύριοι Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου ήταν …τριετούς διάρκειας και προέβλεπε έξοδο της Ελλάδος στις αγορές το 212.
Με το Μνημόνιο ΙΙ, υποτίθεται ο,τι είχε μπεί «πάτος στο βαρέλι»,όπως μας ενημέρωνε ο τότε Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Οικονομικών κ. Ευάγγελος Βενιζέλος. Για αυτό και έκανε εκείνες τις «μαγκιές» με την τρόϊκα πέρσυ τον Σεπτέμβριο.
Λίγο αργότερα, στη Σύνοδο Κορυφής του Οκτωβρίου του 2011, η κα Μέρκελ μας είπε ότι η έκθεση της τρόϊκα στηρίχθηκε σε ….λάθος δεδομένα και αποφασίστηκε το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους προκειμένου αυτό να μειωθεί στο 120% του ΑΕΠ και να γίνει βιώσιμο το …2020!
Μετά άρχισαν οι ατέρμονες διαπραγματεύσεις για το PSI από έναν, υποτίθεται, ειδήμονα τον «τεχνοκράτη» Πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο.
Οι διαπραγματεύσεις ολοκληρώθηκαν, το «κούρεμα» έγινε, αλλά το μόνο που… πέτυχε ήταν να διαλύσει το τραπεζικό σύστημα, να εξαϋλώσει τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και να… εκτελέσει τους ιδιώτες μικρο-ομολογιούχους που είχαν τη φαεινή ιδέα να εμπιστευτούν τις οικονομίες τους στο ελληνικό κράτος!
Μετά το ….σωτήριο «κούρεμα» ανέκυψε και ζήτημα ανακεφαλαιοποίησης των συστημικών τραπεζών.
Ετσι η ΑΤΕ ..δόθηκε ως προίκα και το ΤΤ …εκτελέστηκε μια και θεωρήθηκε ….μη βιώσιμο.
Όμως, η ανακεφαλαιοποίηση που θα ….έσωζε τις τράπεζες θα φορτώσει με περισσότερο χρέος το Ελληνικό δημόσιο!
Μα τότε γιατί έγινε το… «κούρεμα», για να δανειστούμε περισσότερα;
Τώρα ο κ. Σόϊμπλε μας λέει ότι είναι πολύ φιλόδοξος ο στόχος για τη μείωση του χρέους στα επίπεδα του 120% το 2020! Καλά, μα αυτοί δεν έθεσαν με το PSI αυτόν τον στόχο; Δεν ήξεραν τι έκαναν;
Η κα Λαγκάρντ από την άλλη πλευρά πιέζει για περαιτέρω μείωση του ελληνικού χρέους με τη συμμετοχή και των πιστωτών του δημοσίου τομέα.
Και γιατί δεν το έκαναν μια και καλή από την αρχή;
Παράλληλα, σε μια ….κρίση ειλικρίνειας ο κ. Γιούργκεν Κοπελίν των Γερμανών Φιλελευθέρων (του γνωστού μας κ.Ρέσλερ), δήλωσε σήμερα ότι «έχουμε κερδίσει μισό δισ. από την Ελλάδα, πρέπει να τα επιστρέψουμε. Δεν μπορούμε να κερδίζουμε από τα προβλήματα της Ελλάδας». Και εγώ νόμιζα ότι μας δανείζουν οι ….γερμανοί φορολογούμενοι!
Από κοντά και η παλιά μας….φίλη Goldman Sachs δημοσιοποίησε σήμερα την έκθεσή της, σύμφωνα με την οποία «θα απαιτηθεί δραστική μείωση του ελληνικού χρέους άνω των 80 δισ. ευρώ για να περιοριστεί το ελληνικό δημόσιο χρέος στα επίπεδα του 120% του ΑΕΠ έως το 2020» .
Η Goldman Sachs δεν θεωρεί ως επαρκείς τις λύσεις για την αντιμετώπιση του χρέους τη μείωση των επιτοκίων, την επιστροφή των κερδών από τα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου που κατέχουν οι εθνικές κεντρικές τράπεζες και την επαναγορά χρέους.
Οι αναλυτές της Goldman Sachs επιμένουν, επίσης, ό,τι παρά τα τις γνωστές αντιρρήσεις η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών πρέπει να γίνει από τον ESM.
Επιπλέον, στη έκθεση έχει μεγάλο ενδιαφέρον η επισήμανση ότι «το βάθος της ύφεσης και οι πολιτικές επιπτώσεις της δημιουργούν κινδύνους για την παραδοχές στις οποίες βασίζεται το πρόγραμμα προσαρμογής και η εφαρμογή του.»
Σε απλά ελληνικά: το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής της τρόϊκα δεν λύσει προβλήματα, αλλά …δημιουργεί!
Αυτή η παρατήρηση επαναφέρει το ερώτημα που θέσαμε πριν από μερικές μέρες «Αν το χρέος δεν είναι βιώσιμο, τότε με ποιο σενάριο κατέληξαν στα νέα μέτρα;»
Που θέλουμε να καταλήξουμε;
-η συμμετοχή των πιστωτών του δημοσίου τομέα στη μείωση του ελληνικού χρέους είναι εκ των ών ούκ άνευ. Στο τέλος, υπό κάποια μορφή θα γίνει και όσο το καθυστερούν απλώς μεγιστοποιούν το κόστος.
-η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών πρέπει να γίνει απ΄ευθείας από τον ESM και να μην υπολογιστεί το χρέος.
-όσο συνεχίζεται αυτή η άγρια υφεσιακή πολιτική η ελληνική οικονομία δεν έχει καμιά ελπίδα. Και επιμήκυνση να δοθεί, σε λίγους μήνες θα συζητάμε πάλι για τα ίδια πράγματα και για την ανάγκη λήψης πρόσθετων μέτρων, τα οποία θα ανακυκλώνουν την ύφεση. Ο,τι δηλαδή γίνεται την τελευταία τριετία.
Τέλος, αντί να συζητάμε για μέτρα με ορίζοντα εφαρμογής το…2014, να δοθεί έμφαση σε πολιτικές και δράσεις άμεσης εφαρμογής για να αποτραπεί η περαιτέρω επιδείνωση της οικονομικής κρίση η οποία ραγδαία μετατρέπεται σε κοινωνική και εθνική.
Βέβαια, το ερώτημα είναι αν η Βουλή, με την εικόνα που έδειξε τις τελευταίες ημέρες, μπορεί να στηρίξει την προσπάθεια για την ανάκαμψη ή θα επικρατήσουν οι λογικές εκείνων που επενδύουν στην κατάρρευση της χώρας;
Γιατί κανένας δεν μπορεί να σώσει μια χώρα, αν η ίδια δεν δείχνει αποφασισμένη να σωθεί…
