Είναι αλήθεια, οι Νεοέλληνες δεν είμαστε τίποτα. Τίποτα μπροστά σε αυτά που κληρονομήσαμε μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο, από τους προγόνους μας. Δεν είμαι υπερήφανος γι αυτό. Δεν με τιμά να επικαλούμαι τις διδαχές και τα κατορθώματα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και να καμαρώνω, επειδή δεν έχω άλλο επιχείρημα για να δικαιολογήσω τη σημερινή κατάντια, του νεοέλληνα, τη δική μου.
Γεννήθηκα υπερήφανος, ελεύθερος και με τεράστια κληρονομιά την οποία κουβαλάω (και πρέπει) με πολύ ευθύνη. Στόχος μου είναι να προσπαθήσω να εμπλουτίσω, να διασώσω και να διαδώσω την κληρονομιά αυτή, που έχω ανάγκη τόσο εγώ όσο και η ανθρωπότητα. Όχι γιατί είναι δική μου (των προγόνων μου) αλλά γιατί οδηγεί σε ένα καλύτερο κόσμο, σε μια καλύτερη ζωή, πιο φωτισμένη, πιο σοφή, πιο ποιοτική. Ποιος μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό;
Παρασύρθηκα, διασύρθηκα, αποπροσανατολίστηκα από το δρόμο μου, από την κουλτούρα μου. Μια κουλτούρα που διέσωσα διαμέσου των αιώνων, εν μέσω σκλαβιάς (400 χρόνων), διωγμών, καταστροφών, δύο παγκοσμίων πολέμων, εμφυλίων και δικτατοριών που πολέμησα, αντιστάθηκα, ενάντια στις πιθανότητες και κέρδισα. Κέρδισα την ελευθερία μου και συνέβαλα και στη δική σου ελευθερία, με πολύ αίμα και πόνο. (ενώ εσύ Δανέ, Ολλανδέ παραδόθηκες στο Χίτλερ αυθημερόν, εγώ τον πολεμούσα επί 291 ημέρες). Διατήρησα τη γλώσσα μου, την ιστορία μου, το ήθος και την αξιοπρέπειά μου, την προσωπικότητά μου. Κι αφού στάθηκα όρθιος σε όλα αυτά τα δεινά που μου προκάλεσες ανά τους αιώνες, εσύ βάρβαρε, με μόλυνες. Βρήκες την «αχίλλειο πτέρνα» μου. Μου διάβρωσες το σύστημα, την καρδιά, την ψυχή. Με μόλυνες με τον υλισμό, τη χλιδή, την υπερπληθώρα αγαθών, τη διαπλοκή. Με έκανες παραδόπιστο, άπιστο, άκαρδο, απάνθρωπο, ανθέλληνα, βάρβαρο. Έχω μεταλλαχτεί σε ένα τέρας χειρότερο από αυτά της μυθολογίας, ένα έκτρωμα που δεν αναγνωρίζω στον καθρέφτη. Ένα ζώο που δεν ξέρει πια να μιλά Ελληνικά, που δε θυμάται την Ιστορία του, που δεν έχει Παιδεία, που έχει απαρνηθεί την κουλτούρα και τον πολιτισμό του και ζεί μόνο για την ύλη, που όπως αποδεικνύεται δεν ήταν καν δική του, αλλά πλασματική, δανεική. Και τώρα αφού με κατάντησες έτσι, μου στερείς σταδιακά βασικά στοιχεία μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης, που θα καταλήξει να γίνει ένας πόλεμος επιβίωσης.
Ίσως με εκδικείσαι γιατί ποτέ δε σε ζήλεψα, ποτέ δε σου έδωσα σημασία, σε αγνοούσα πάντα, από την αρχή. Όχι γιατί σε θεωρούσα ανάξιο ή ανίκανο, απλά επειδή ήμουν αυτάρκης, αυτόνομος, επαρκής. Υπερτερούσα σε σκέψη, σε ψυχή, σε παλληκαριά. Πρόσφερα πάντα την κουλτούρα και τον πολιτισμό μου απλόχερα, ήμουν φιλόξενος και φιλότιμος. Παρά τις κακουχίες, παρά την ανέχεια. Ήμουν ακριβώς ότι δεν είσαι εσύ και ότι δεν πρόκειται ποτέ να γίνεις. Ποτέ δε σου αρνήθηκα τη γνώση, την αγάπη μου. Κι εσύ από τότε βάλθηκες να με «σταυρώσεις». Και τώρα επιτέλους φαίνεται ότι είσαι πολύ κοντά στο στόχο σου, μπράβο.
Όποιος έχει σχεδιάσει αυτό το σατανικό σχέδιο, γιατί κάτι τέτοιο δεν γίνεται τυχαία, ξεχνάει ένα βασικό πράγμα: Χωρίς εμένα δε θα είσαι καλύτερος. Πιο πλούσιος, με ένα εξοχικό στη Σαντορίνη μπορεί, αλλά όχι καλύτερος. Δεν ανακάλυψα εγώ την ύλη, το χρήμα, το δανεισμό, την τοκογλυφία, τα επαχθή χρέη, τους μισθοφόρους πολιτικούς-φερέφωνα. Αυτές είναι νεότερες, εισαγώμενες εφευρέσεις.
Εμείς είμαστε έλληνες, ακόμη κι έτσι καταντημένοι, ακόμη κι αν δεν καταφέρουμε να αναγεννηθούμε από τις στάχτες μας και να συνέλθουμε, να θυμηθούμε τον πολιτισμό και την ιστορία μας, θα είμαστε πεσμένοι, αλλά Έλληνες. Εσείς φίλοι μου που προκαλέσατε όλ’ αυτά, που αφήσατε –επειδή σας βόλευε- να γίνουν όλ’ αυτά εδώ και δεκαετίες, είστε άμοιροι ευθυνών; Γιατί μας δεχτήκατε στην ΟΝΕ, γιατί μας υπερ-δανείσατε όλα αυτά τα χρόνια και μας αφήσατε να πιστεύουμε ότι πάνε όλα καλά και τώρα ξαφνικά γίναμε τεμπέληδες, κατάπτυστοι, απατεώνες; Γιατί προστατεύετε τις λίστες με τα ονόματα των κλεφτών; Η ιστορία είναι αμείλικτη και ανεπηρέαστη. Ακόμη κι αν σβήσουμε ως έθνος, έχουμε ήδη γράψει ιστορία (αρχαία και νεότερη) και θα παραμείνουμε στην Ιστορία περίλαμπρα και σε περίοπτη θέση. Εσείς αγαπητοί φίλοι, θα είστε πάντα αυτοί που προκάλεσαν δύο παγκοσμίους πολέμους, 400 χρόνια σκλαβιάς, κακουχίες, πυρηνικές βόμβες, καταστροφές στην ανθρωπότητα, θα είστε και θα παραμείνετε για πάντα οι «βάρβαροι».
Ξέρω δεν είναι «έξυπνο» να κατηγορείς τους δανειστές σου, τα αφεντικά που σου ορίζουν με το σταγονόμετρο πόσο θα ζήσεις αυτό το μήνα, κι ότι το «πρέπον» είναι να τους «γλείφεις», να τους παρακαλάς, να υποτάσσεσαι, μήπως και σε λυπηθούνε. Αν έχει μείνει κάτι αυθεντικό στην ελληνική φυλή, και δεν έχει εκφυλιστεί τελείως, αυτό είναι το πείσμα και η υπερηφάνεια! Κι αυτά τα δύο ορίζουν την έκβαση στους πιο μεγάλους πολέμους. Κι εμείς το έχουμε αποδείξει αυτό στους αιώνες. Καλή τύχη φίλοι μου βάρβαροι, γιατί από σήμερα ξεκινά η τελική μάχη!
