Νέες έρευνες αποκαλύπτουν περισσότερα για τη συμπεριφορά και την ανάπτυξη των νηπίων και μας ανοίγουν ένα παράθυρο στον –πολλές φορές ακατανόητο από τους μεγάλους- τρόπο σκέψης τους.
Τα παιδιά που επιζητούν την προσοχή, γίνονται πιο κοινωνικά
«Κοίτα μαμά, κοίτα μπαμπά, κοίτα μαμά». Τώρα σας εκνευρίζει αλλά αργότερα θα σας κάνει περήφανους!
Τα νήπια που συνέχεια απαιτούν την προσοχή των μεγάλων είναι πιο πιθανό όταν μεγαλώσουν να γίνουν πολύ συνεργάσιμοι και να αγαπούν τη μάθηση. Αυτό έδειξε έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Child Development. Σύμφωνα με την επικεφαλής της έρευνας Μαρί-Πιερ Γκόσελιν «όταν οι γονείς ανταποκρίνονται θετικά στη διαρκή απαίτηση των παιδιών τους για προσοχή, ικανοποιούν την ανάγκη τους για αλληλεπίδραση. Έτσι, τα παιδιά γίνονται πιο πρόθυμα να συνεργάζονται και στο μέλλον, όχι μόνο με τους γονείς τους αλλά και με άλλα άτομα του κοινωνικού τους περιβάλλοντος».
Δεν φταίνε εκείνα που φέρονται εγωιστικά
Ερευνητές του Institute for Cognitive and Brain Sciences στη Γερμανία μελέτησαν τη συμπεριφορά παιδιών και τη λειτουργία του εγκεφάλου τους ενώ εκείνα έπαιζαν με άλλα παιδιά και ενθαρρύνονταν να μοιραστούν τα παιχνίδια τους μαζί τους. Διαπίστωσαν ότι ακόμα κι όταν τα πιτσιρίκια καταλάβαιναν πως δίνοντας τα παιχνίδια τους θα ευχαριστούσαν τα άλλα παιδάκια, δεν μπορούσαν να αντισταθούν στον πειρασμό να κάνουν την «εγωιστική» επιλογή και να τα κρατήσουν για τον εαυτό τους. Για την απόφασή τους αυτή ευθύνεται το γεγονός ότι ο εγκέφαλός τους είναι ακόμα ανώριμος να κάνει περισσότερο κοινωνικά αποδεκτές επιλογές. Ευτυχώς, καθώς το παιδί μεγαλώνει, ωριμάζει κι εκείνο το τμήμα του εγκεφάλου του που του επιτρέπει να σκέφτεται και λίγο έξω από τον εαυτό του.
Όσα ροχαλίζουν είναι πιο πιθανό να γίνουν υπερκινητικά
Τα παιδιά που ροχαλίζουν ή παθαίνουν άπνοια στον ύπνο τους είναι πιο πιθανό –σε σχέση με τα υπόλοιπα- να είναι υπερκινητικά όταν φτάσουν στην ηλικία των 7 ετών. Αυτό έδειξε έρευνα που έγινε στη Μ. Βρετανία με τη συμμετοχή 11.000 παιδιών και δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Pediatrics. Σύμφωνα με την επικεφαλής της έρευνας Δρ. Κάρεν Μπόνακ «τα προβλήματα ύπνου είναι πιθανό να επηρεάζουν την εγκεφαλική ανάπτυξη του παιδιού, οδηγώντας σε προβλήματα συμπεριφοράς, όπως η υπερκινητικότητα». Σύμφωνα με την ίδια έρευνα περίπου ένα στα δέκα παιδιά ροχαλίζουν, ενώ το 2 έως 4% πάσχει από υπνική άπνοια. Σε πολλές από τις περιπτώσεις, υπεύθυνες γι’ αυτά τα προβλήματα είναι οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις (κρεατάκια).
Θυμούνται περισσότερα από όσα νομίζετε
Παλαιότερα οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι τα μωρά και να μικρά παιδιά ζουν στο παρόν και δεν έχουν καμία μνήμη από το παρελθόν τους. Ωστόσο, πριν από είκοσι χρόνια μια έρευνα αποκάλυψε ότι νήπια ηλικίας τριών ετών μπορούσαν να θυμηθούν λεπτομέρειες από μια επίσκεψή τους στην Ντίσνεϊλαντ 18 μήνες αφότου την επισκέφθηκαν. Επιπλέον, νέα έρευνα έδειξε ότι παιδιά μπορούσαν να ανακαλέσουν αναμνήσεις από γεγονότα που τους εντυπωσίασαν όταν ήταν ηλικίας 27 μηνών ακόμα και έξι χρόνια μετά! Επηρεάζονται από τις παρέες τους από… κούνια.
Ήδη από την ηλικία των δύο ετών τα παιδιά μιμούνται τη συμπεριφορά των συνομηλίκων τους και επηρεάζονται από τα άλλα παιδάκια με τα οποία κάνουν παρέα. Μάλιστα, όπως έδειξε έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Current Biology τα πιτσιρίκια είναι πιο πιθανό να αντιγράψουν μια συμπεριφορά όταν αυτή επαναλαμβάνεται από άλλα τρία μέλη της «ομάδας» τους παρά όταν πρόκειται για μόνο ένα φίλο τους.
Τα παιδιά που επιζητούν την προσοχή, γίνονται πιο κοινωνικά
«Κοίτα μαμά, κοίτα μπαμπά, κοίτα μαμά». Τώρα σας εκνευρίζει αλλά αργότερα θα σας κάνει περήφανους!
Τα νήπια που συνέχεια απαιτούν την προσοχή των μεγάλων είναι πιο πιθανό όταν μεγαλώσουν να γίνουν πολύ συνεργάσιμοι και να αγαπούν τη μάθηση. Αυτό έδειξε έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Child Development. Σύμφωνα με την επικεφαλής της έρευνας Μαρί-Πιερ Γκόσελιν «όταν οι γονείς ανταποκρίνονται θετικά στη διαρκή απαίτηση των παιδιών τους για προσοχή, ικανοποιούν την ανάγκη τους για αλληλεπίδραση. Έτσι, τα παιδιά γίνονται πιο πρόθυμα να συνεργάζονται και στο μέλλον, όχι μόνο με τους γονείς τους αλλά και με άλλα άτομα του κοινωνικού τους περιβάλλοντος».
Δεν φταίνε εκείνα που φέρονται εγωιστικά
Ερευνητές του Institute for Cognitive and Brain Sciences στη Γερμανία μελέτησαν τη συμπεριφορά παιδιών και τη λειτουργία του εγκεφάλου τους ενώ εκείνα έπαιζαν με άλλα παιδιά και ενθαρρύνονταν να μοιραστούν τα παιχνίδια τους μαζί τους. Διαπίστωσαν ότι ακόμα κι όταν τα πιτσιρίκια καταλάβαιναν πως δίνοντας τα παιχνίδια τους θα ευχαριστούσαν τα άλλα παιδάκια, δεν μπορούσαν να αντισταθούν στον πειρασμό να κάνουν την «εγωιστική» επιλογή και να τα κρατήσουν για τον εαυτό τους. Για την απόφασή τους αυτή ευθύνεται το γεγονός ότι ο εγκέφαλός τους είναι ακόμα ανώριμος να κάνει περισσότερο κοινωνικά αποδεκτές επιλογές. Ευτυχώς, καθώς το παιδί μεγαλώνει, ωριμάζει κι εκείνο το τμήμα του εγκεφάλου του που του επιτρέπει να σκέφτεται και λίγο έξω από τον εαυτό του.
Όσα ροχαλίζουν είναι πιο πιθανό να γίνουν υπερκινητικά
Τα παιδιά που ροχαλίζουν ή παθαίνουν άπνοια στον ύπνο τους είναι πιο πιθανό –σε σχέση με τα υπόλοιπα- να είναι υπερκινητικά όταν φτάσουν στην ηλικία των 7 ετών. Αυτό έδειξε έρευνα που έγινε στη Μ. Βρετανία με τη συμμετοχή 11.000 παιδιών και δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Pediatrics. Σύμφωνα με την επικεφαλής της έρευνας Δρ. Κάρεν Μπόνακ «τα προβλήματα ύπνου είναι πιθανό να επηρεάζουν την εγκεφαλική ανάπτυξη του παιδιού, οδηγώντας σε προβλήματα συμπεριφοράς, όπως η υπερκινητικότητα». Σύμφωνα με την ίδια έρευνα περίπου ένα στα δέκα παιδιά ροχαλίζουν, ενώ το 2 έως 4% πάσχει από υπνική άπνοια. Σε πολλές από τις περιπτώσεις, υπεύθυνες γι’ αυτά τα προβλήματα είναι οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις (κρεατάκια).
Θυμούνται περισσότερα από όσα νομίζετε
Παλαιότερα οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι τα μωρά και να μικρά παιδιά ζουν στο παρόν και δεν έχουν καμία μνήμη από το παρελθόν τους. Ωστόσο, πριν από είκοσι χρόνια μια έρευνα αποκάλυψε ότι νήπια ηλικίας τριών ετών μπορούσαν να θυμηθούν λεπτομέρειες από μια επίσκεψή τους στην Ντίσνεϊλαντ 18 μήνες αφότου την επισκέφθηκαν. Επιπλέον, νέα έρευνα έδειξε ότι παιδιά μπορούσαν να ανακαλέσουν αναμνήσεις από γεγονότα που τους εντυπωσίασαν όταν ήταν ηλικίας 27 μηνών ακόμα και έξι χρόνια μετά! Επηρεάζονται από τις παρέες τους από… κούνια.
Ήδη από την ηλικία των δύο ετών τα παιδιά μιμούνται τη συμπεριφορά των συνομηλίκων τους και επηρεάζονται από τα άλλα παιδάκια με τα οποία κάνουν παρέα. Μάλιστα, όπως έδειξε έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Current Biology τα πιτσιρίκια είναι πιο πιθανό να αντιγράψουν μια συμπεριφορά όταν αυτή επαναλαμβάνεται από άλλα τρία μέλη της «ομάδας» τους παρά όταν πρόκειται για μόνο ένα φίλο τους.