Αν θέλουμε να αποδεχθούμε τη γελοιότητα ότι ο Άδωνης εγγυάται την αθωότητα του Λοβέρδου και των δύο μαζί η Novartis, τότε δεν ζούμε σε Δημοκρατία αλλά σε τσίρκο.
Κρατήστε σημειώσεις για να μην χρειαστούμε στο τέλος ψυχοφάρμακα Novartis. Στην πρόσφατη τηλεοπτική του εμφάνιση στον τηλεοπτικό σταθμό Open , ο πρόεδρος της ΝΔ, απαντώντας σε ερώτημα για τo σκάνδαλο Novartis διατύπωσε τη θέση πως δεν είναι σίγουρος πως όλοι είναι αθώοι. Συγκεκριμένα είπε «Περιμένω τη Δικαιοσύνη -με μεγάλη καθυστέρηση πρέπει να πω- επιτέλους να μας πει τι έχει βρει σε αυτή την υπόθεση” και συνέχισε λέγοντας “ δεν σημαίνει a priori, να το τονίσω αυτό, ότι όλοι είναι εξ ορισμού αθώοι”. Την Πέμπτη το βράδυ ο Κυριάκος περίμενε τι θα πει η Δικαιοσύνη (επιτέλους) αλλά τη Δευτέρα το απόγευμα, αφού η Δικαιοσύνη είπε (επιτέλους) πως καλεί τον Αντρέα Λοβέρδο για εξηγήσεις, η ΝΔ, απεφάνθη σε Αδωνικό ρυθμό, πως όλα είναι σκευωρία.Εκεί που ο Κυριάκος δεν ήταν σίγουρος πως όλοι είναι αθώοι, ανακοίνωσε πως εγγυάται για την αθωότητα όχι δικού του Υπουργού, αλλά Υπουργού του ΠΑΣΟΚ, χωρίς φυσικά να είναι γνωστή η δικογραφία και τα στοιχεία της.
Πάμε παρακάτω. Η ΝΔ , στη σχετική ανακοίνωσή της, λέει επίσης πως το γεγονός ότι η Δικαιοσύνη στέλνει στο αρχείο τις κατηγορίες κατά πέντε άλλων πολιτικών προσώπων “εκθέτει με πρωτοφανή τρόπο τους κυβερνητικούς σκευωρούς”. Ταυτοχρόνως η Δικαιοσύνη είναι Δικαιοσύνη ανεξάρτητη που τιμωρεί τους σκευωρούς με αρχειοθετήσεις αλλά και εξαρτώμενη από την κυβέρνηση και σκευωρός. Όποιος έγραψε την ανακοίνωση ή έχει σχέση ασθενούς-φαρμάκου με τη Novartis, ή κοροϊδεύει το σύμπαν.
Στο επόμενο επεισόδιο, ο Άδωνης Γεωργιάδης, αφού απειλεί με ισόβια φυλάκιση πολλούς και διάφορους μεταξύ των οποίων και τον γράφοντα για το σκάνδαλο Novartis (περίεργη υποχωρητικότητα γιατί η ποινή που επεφύλασσαν πολιτικοί τύπου Άδωνη σε αριστερούς και δημοσιογράφους ήταν τουφεκισμός) προανναγγέλει προσφυγή στη Δικαιοσύνη. Δηλαδή ενώ η Δικαιοσύνη είναι σκευωρός επειδή καλεί υπόπτους για το σκάνδαλο , παραμένει ανεξάρτητη όταν πρόκειται να κάνει δίωξη ο Άδωνης και να γίνει διώκτης. Φυσικά ο Άδωνης ανακοινώνει πως η Δικαιοσύνη θα κάνει πράγματα που θέλει όταν έρθει η ΝΔ στην εξουσία, ενώ διαβεβαιώνει πως αν οι «ψευδομάρτυρες» κατονομάσουν αύριο «τον Κώστα, τον Αλέξη , το Παύλο ότι τους είπα τι θα πουν» τότε οι σκευωροί θα πάνε φυλακή. Δηλαδή είναι μεν ψευδομάρτυρες όταν κατονομάζουν τον Άδωνη ή τον Λοβέρδο αλλά είναι αξιόπιστοι όταν κατονομάζουν άλλους. Οι ψευδομάρτυρες πάντα.
Για σκευωρία μίλησε φυσικά και ο ίδιος ο Λοβέρδος. Ο οποίος Λοβέρδος όμως φαίνεται να έχει καταναλώσει το κεφάλαιο της σκευωρίας προ αρχαιοτάτων Τσοχατζοπουλικών χρόνων. Γιατί ο Λοβέρδος ήταν αυτός που μαζί με τον Βενιζέλο είχαν δώσει συνέντευξη Τύπου για να πουν πως όσα λέγονταν για τον Άκη και τις μίζες ήταν αθλιότητες και σκευωρίες. Σκευωρία είχε αποκαλέσει και ο Τσοχατζόπουλος τη δίωξή του, και ο Παπαντωνίου και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου και ο Τομπούλογλου και όσοι κάποια στιγμή βρέθηκαν απέναντι στον εισαγγελέα με διπλή ιδιότητα του ερευνώμενου και του πολιτικού προσώπου
«Μα δε βρήκαν λεφτά σε κανένα»
Ας φύγουμε όμως από τις πολιτικές αντιφάσεις και το απαράδεκτο να θεωρούν τον εαυτό τους υπεράνω νόμου και εισαγγελέα με ενεργή πάντα τη διάθεση να χρησιμοποιήσουν την πολιτική ως χαλάκι κάλυψης της βρωμιάς του εγκλήματος και ας πάμε στην ουσιαστική επιχειρηματολογία. Η ΝΔ το ΚΙΝΑΛ και διάφοροι νομολόγοι και δημοσιολόγοι, προσπαθούν να πείσουν την κοινή γνώμη πως δεν υπάρχει έγκλημα γιατί δεν βρέθηκαν λεφτά σε λογαριασμούς. «Πού είναι τα λεφτά που αποδεικνύουν το έγκλημα»; «Δεν βρέθηκε ούτε ένα ευρώ στους λογαριασμούς».
Πρόκειται για ένα απίστευτο νομικό εφεύρημα που επιχειρεί να παράξει αμφιβολία. Αναζητώντας το ευρώ της μίζας να ξεχάσουμε και τη απλή λογική και τη νομική και για το τι μιλάμε τελικώς. Ας αφήσουμε τη Novartis και ας πάμε στη γνωστή καθημερινότητα των απλών εγκλημάτων. Ένας πορτοφολάς για παράδειγμα, επιτίθεται σε διερχόμενο και του παίρνει το πορτοφόλι μπροστά στα μάτια πολλών μαρτύρων. Όσοι παρακολουθούν το περιστατικό φωνάζουν, φτάνει η αστυνομία η οποία συλλαμβάνει τον πορτοφολά, αλλά δεν βρίσκεται πάνω του το πορτοφόλι. Διέπραξε λοιπόν το έγκλημα ο πορτοφολάς το οποίο διαβεβαιώνουν δεκάδες αυτόπτες μάρτυρες ή πρέπει να βρεθεί και το πορτοφόλι; Φυσικά και το διέπραξε και είναι λογικό να διωχθεί μετά τις καταθέσεις των μαρτύρων;
Η μαρτυρία είναι ένα από τα στοιχεία της ποινικής διαδικασίας. Αν δεν ήταν απαραίτητη στα δικαστήρια και τις διώξεις δεν θα υπήρχαν μάρτυρες. Το πώς αξιολογείται η αξιοπιστία του μάρτυρα είναι θέμα της έρευνας. Επίσης, μια μαρτυρία μπορεί να συνθέσει στοιχεία της έρευνας ή να την προσανατολίσει και να επιβεβαιωθεί από ακολουθία άλλων στοιχείων.
Ας πάμε σε ένα άλλο παράδειγμα αυτή τη φορά από τη Novartis. Μάρτυρας φέρεται να έχει καταθέσει πως μετέφερε χρήματα σε πολιτικό πρόσωπο εκ μέρους της Novartis. Τα παρέλαβε από τα κεντρικά της φαρμακευτικής και τα μετέφερε με ταξί στο γραφείο του πολιτικού. Η μαρτυρία από μόνη της δεν λέει τίποτα, πόσο μάλλον όταν το πολιτικό πρόσωπο επιμένει πως δεν ξέρει τον συγκεκριμένο μεταφορέα. Οι εισαγγελείς όμως κατά τη διάρκεια της έρευνας έχουν βρει στα αρχεία στο λογιστήριο της Novartis απόδειξη από ταξί, που επιβεβαιώνει πως τη μέρα και την ώρα που κατέθεσε ο μάρτυρας, έκανε διαδρομή από τα γραφεία της Novartis στα γραφεία του πολιτικού. Υπάλληλος του γραφείου του Υπουργού καταθέτει πως ο μάρτυρας έχει επισκεφθεί το γραφείο (διαψεύδει δηλαδή τον πολιτικό) ενώ ο πολιτικός έχει υπογράψει πραγματικά αποφάσεις που ευνοούν τη Novartis. Αρκούν αυτά τα στοιχεία ως αποχρώσες ενδείξεις που απαιτεί ο νόμος για να ασκηθεί η δίωξη; Οι μάρτυρες εκθέτουν ή όχι τον «πορτοφολά» πολιτικό ή πρέπει να βρεθεί και το πορτοφόλι;
Σε πρόσφατη δίκη στο Εφετείο Πειραιά για την υπόθεση του δικηγόρου Μαντούβαλου, ο συγκατηγορούμενος εφέτης Γιάννης Ευσταθίου καταδικάστηκε για μαύρο χρήμα αν και δεν βρέθηκε τίποτα σε λογαριασμούς του. Το σκεπτικό του δικαστηρίου ήταν πως το μαύρο χρήμα που εισέπραξε ο δικαστικός για να απαλλάξει κατηγορούμενους, δεν τοποθετήθηκε στο τραπεζικό σύστημα για να μην ανιχνευθεί, ωστόσο προκύπτει από όλα τα στοιχεία ότι το πήρε και πρέπει να καταδικαστεί γι αυτό.
Είναι εμφανές , πως η είσπραξη παράνομου χρήματος για να στοιχειοθετηθεί δεν απαιτείται να εντοπιστεί σε τραπεζικό λογαριασμό αλλά αποδεικτικά στοιχεία ότι διακινήθηκε , μεταξύ των οποίων είναι και μαρτυρίες που έχουν επιβεβαιωθεί. Διαφορετικά κάθε ληστής, κλέφτης, απατεώνας στον οποίο δεν βρέθηκε το χρήμα επειδή το έφαγε ή το έκρυψε στο στρώμα, θα ήταν αθώος.
Ακόμη και στην υπόθεση του Άκη Τσοχατζόπουλου, δεν βρέθηκε λογαριασμός του Άκη με μίζες. Ο μάρτυρας και ξάδερφός του Ζήγρας, κατέθεσε πως τα χρήματα που βρέθηκαν σε δικούς του λογαριασμούς ήταν στην πραγματικότητα του Άκη.
Τα νομικά εφευρήματα που παράγονται όχι μόνο από τους ύποπτους για τη Novartis αλλά και διάφορους μεγαλοδικηγόρους με συγκεκριμένα συμφέροντα τέτοιου είδους πελατών, προσπαθούν να παγιώσουν και αμφιβολία (υπέρ του κατηγορουμένου πάντα) και νομική πραγματικότητα. Τα προηγούμενα χρόνια οι ίδιοι μεγαλοδικηγόροι, με πελάτες γνωστούς απατεώνες του λευκού κολάρου, προσπαθούσαν μεθοδικά να δημιουργήσουν τη νομική άποψη πως όσοι πήραν ή έδωσαν θαλασσοδάνεια δεν έπρεπε να διωχθούν γιατί κατά τη στιγμή που δόθηκαν τα δάνεια ήταν καλυμμένα και άρα νόμιμα. Ακόμη και όταν μετά οι εγγυήσεις των δανείων κατέπεσαν και οι τράπεζες δεν τα έκαναν απαιτητά όπως έπρεπε, δεν υπήρχε ποινικό αδίκημα. Κατάφεραν μάλιστα να πάρουν και σχετικές αποφάσεις δικαστηρίων πριν ισοπεδώσει όλη αυτή την νομική τεχνοκρατία της απάτης η έρευνα για την υπόθεση Βγενόπουλου. Δυστυχώς η δικηγορία όπως άλλωστε και η δημοσιογραφία των ημερών έχουν προσβληθεί από τις ίδιες αρρώστιες.
Τα στοιχεία για τη Novartis, ακόμη και τα λίγα που έχουν δημοσιευτεί, καταδεικνύουν ένα μεγάλο σκάνδαλο. Η έρευνα δεν ξεκίνησε από τις Ελληνικές Αρχές αλλά από το FBI που πρώτο κατονόμασε στην έκθεσή του πολιτικά πρόσωπα αν και είναι αλήθεια πως ούτε ενδιαφέρει το FBI ,ούτε έχει δικαιοδοσία δίωξης εναντίον Ελλήνων πολιτικών. Το μέγεθος της φαρμακευτικής δαπάνης και την τιμολόγηση του φαρμάκου με τρόπο που συνέφερε τη Novartis, δεν τον περιγράφουν μάρτυρες αλλά το αποδεικνύουν έγγραφα. Το δε τρυκ ότι οι ύποπτοι υπουργοί έριξαν τη φαρμακευτική δαπάνη δεν αποτελεί στοιχείο αθώωσης, αφού φαίνεται πως τιμολογούσαν με τρόπο που να ρίχνουν μεν την δαπάνη αλλά όχι στα επίπεδα που έπρεπε και που τελικώς επέβαλε η ίδια η τρόικα. Κατήγορος των Υπουργών Υγείας της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δεν είναι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αλλά η τρόικα που μίλησε για πάρτι στη φαρμακευτική δαπάνη και απαίτησε μείωση.
Επιπλέον τα εσωτερικά έγγραφα της NOVARTIS μιλούν για “πιασμένους” υπουργούς μέσω των οποίων θα έβαζαν δέκα νέα φάρμακα σε κυκλοφορία. Οι στόχοι αυτοί της φαρμακευτικής υλοποιούνται τελικώς από Υπουργούς όπως ο Άδωνης. Τους λόγους για τους οποίους ευθυγραμμίστηκαν με τη NOVARTIS ας τους εξηγήσουν στον Εισαγγελέα. Δεν θέλουν καν αυτό. Θέλουν να μείνουν ανεξέλεγκτοι, ανέγγιχτοι και φυσικά πάνω από κάθε άλλο Έλληνα που έχει υποχρέωση να εξηγήσει στη Δικαιοσύνη.
Οι τσιρίδες δεν είναι στοιχείο της νομικής διαδικασίας ούτε πρέπει να είναι στοιχείο του πολιτικού πολιτισμού. Μπορεί ο Λοβέρδος ή ο Άδωνης να βλέπουν αριθμούς τηλεφώνου εκεί που η κοινή λογική βλέπει αριθμούς σκανδάλου. Είναι δικαίωμά τους, πόσο μάλλον όταν είναι αυτοί που πιθανόν διέπραξαν το έγκλημα. Το ερώτημα είναι τι κάνουν οι άλλοι. Αν θέλουμε να αποδεχθούμε τη γελοιότητα ότι ο Άδωνης εγγυάται την αθωότητα του Λοβέρδου και των δύο μαζί η Novartis, τότε δεν ζούμε σε Δημοκρατία αλλά σε τσίρκο. Σε αυτό το τσίρκο ο Κυριάκος Μητσοτάκης πιστεύοντας πως κάνει τον ακροβάτη δίνει στην πραγματικότητα παράσταση ως κλόουν.
YΓ.: Η δίωξη εναντίον του Ανδρέα Παπανδρέου για το σκάνδαλο Κοσκωτά έγινε επί κυβέρνησης Μητσοτάκη με τη μαρτυρία κάποιων μπράβων ότι μετέφεραν πεντοχίλιαρα σε κούτες από Pampers. Αυτό για την ιστορία.